Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ (ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ) αλλά και φωνή παραλογισμού

..........Συνάδελφοι-ες ο καβγάς με την ΔΕΗ ξεκίνησε με υπαιτιότητα του δικού μας εργοδότη από την θέληση του να εκμεταλλευτεί, το άνοιγμα στην αγορά ενέργειας για τους ιδιώτες, που εφάρμοσαν κάτω από της οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Και οφειλόταν στην διπλή ιδιότητα του, ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της ΔΕΗ αλλά και ο μεγαλύτερος καταναλωτής και μάλιστα με ειδικές τιμές. Ήταν σίγουρο λοιπόν ότι ακριβώς από αυτήν την διπλή ιδιότητα και τα αντίθετα συμφέροντα που έπαιρνε στην ίδια μασχάλη θα προέκυπταν προβλήματα. Τα οποία και νωρίς είδαμε και προειδοποιήσαμε. Συμμετείχαμε λοιπόν στης παρεμβάσεις που έγιναν και στο υπουργείο αλλά και με την ΓΕΝΟΠ για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην εργασία, ζητώντας από το υπουργείο την δέσμευση του γι αυτό. Και δεν θελήσαμε με την στάση μας να γίνουμε το σκαλοπάτι του εργοδότη για να πετύχει τους δικούς του στόχους που δεν συμπίπτουν με τους δικούς μας.
Από την ΓΕΝΟΠ ζητήσαμε την αλληλεγγύη των εργατών της ΔΕΗ (που για να την πάρεις θα πρέπει και σύ να σταθείς αλληλέγγυος σε αυτούς) και που η κόντρα του προέδρου μας με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ για την υποστήριξη προς αυτούς ήταν η κύρια αιτία να μην βγει το κοινό ανακοινωθέν.
Η στάση μας συνάδελφοι δεν άφηνε το περιθώριο για έναν ηλίθιο πόλεμο «αλουμινανθρώπων με δεητζιδες» όπως ορισμένοι ονειρεύονταν. Και που σίγουρα θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα για το κύρος του Σωματείου μας σε όλη την χώρα.
Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί που παίζουν με τους θεσμούς; Για χάριν μάλιστα των συμφερόντων του εργοδότη;
Κατηγορηθήκαμε για την υποστήριξη που δώσαμε με την παρουσία μας σε διαμαρτυρίες περιβαλλοντικών οργανώσεων ότι με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε αυτούς που θέλουν να κλείσουν το εργοστάσιο του αλουμινίου.
Συνάδελφοι οι περιβαλλοντολόγοι δεν ζητούν το κλείσιμο του εργοστασίου αλουμινίου αλλά να μην υλοποιηθούν τα σχέδια του ιδιώτη για μετατροπή του κόλπου σε αποχετευτική λεκάνη του ενεργειακού πάρκου. Μια πραγματικότητα που θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα για την ποιότητα ζωής και την υγεία των παιδειών μας και των ανθρώπων τις περιοχής και του περιβάλλοντος, σε στεριά και θάλασσα. Ένας κλειστός τόπος από τα βουνά που έχει γύρο γύρο, γεμάτος καμινάδες. Γι αυτό άλλωστε ακόμα και οι τοπικές κοινωνίες με τους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια εναντιώθηκαν ως ένα βαθμό.
Εμείς και οι οικογένειες μας που ζούμε στην άμεση περιοχή δεν μπορούμε να εκφράσουμε την εναντίωση μας σε μια τέτοια επιδείνωση των όρων ζωής;
Έχετε ακούσει γι αυτούς τους συνδικαλιστές που λοιδορούσαν οι παλαιότεροι για την στενοκεφαλιά τους, αναφέροντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από την συνδικαλιστική ιστορία του τόπου που έλεγε το εξής: Όταν αποφασίστηκε η επένδυση για τα καπό στην ηλεκτρόλυση που θα μείωναν το ανθυγιεινό στο χώρο εργασίας κάποιοι εναντιώθηκαν για να μην χάσουν λέει το ανθυγιεινό επίδομα του 25%. Φαντάζεστε συνάδελφοι της ηλεκτρόλυσης να δουλεύετε σε ένα τέτοιο περιβάλλων για να μην κινδυνεύατε να χάσετε το επίδομα όπως επικαλούταν ο αείμνηστος.
Γίνετε συνάδελφοι φανερό πως ένας τέτοιος συνδικαλισμός είναι χρήσιμος μόνο για να κρατά τα δίκια του εργοδότη. Και είναι αδιάφορο αν αυτές οι θέσεις οφείλονται σε στενοκεφαλιά, η σε εσκεμμένη εργοδοτική υπαγόρευση, το αποτέλεσμα είναι ότι πολεμούν στο πλευρό του.
Κατηγορηθήκαμε συνάδελφοι-ες για μη αναγνώριση της συγκυρίας και ότι ζητάμε ακατόρθωτα πράγματα παρασέρνοντας σας στην καταστροφή. Γι αυτούς βλέπετε το να χρησιμοποιεί ο κάθε εργοδότης τις επιδοτήσεις δημόσιου χρήματος όπως αυτός θέλει καταπατώντας τις υπογραφές στις συμφωνίες εντάσσετε στις προϋποθέσεις ύπαρξης της επιχειρηματικότητας. Μα αυτή δεν είναι η αιτία που έχουμε γεμίσει με επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν δημόσιο χρήμα (δημόσιες επιδοτήσεις) που εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε, ενώ αυτοί επικαλούνται το ιερό δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν τα «λεφτά τους». Το εις υγεία του κορόιδου δεν μας πάει καλά στα αυτιά.
Το αίτημα να επιστραφεί το αποθεματικό ή η ενεργειακή μονάδα που κατασκευάστηκε για την ΑΤΕ, είναι ακατόρθωτο και καταστροφικό;
Σε αυτό το ακατόρθωτο όμως η διεύθυνση απάντησε, ότι η ΣΗΘ δεν αποχώρησε και δεν θα αποχωρήσει από την ΑΤΕ.
Και αντί το ΔΣ του σωματείου μας να θέση αμέσως θέμα για το εργασιακό των συναδέλφων, που εργάζονται εκεί (μισθολογικά, παροχές, συνδικαλιστική κάλυψη) χρησιμοποιεί τις δικαιολογίες από τις εργασιακές μεθοδεύσει της διεύθυνσης, για να δικαιολογήσει την εγκατάλειψη των συναδέλφων μας στης όρεξης του επιχειρηματία.
Λίγο πριν ανακοινώσει ότι η ΣΗΘ τελικά δεν αποχωρεί από την ΑΤΕ, η διεύθυνση άλλαξε την σύμβαση στους εργαζόμενους της και ενώ πληρώνονταν από την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ τώρα πληρώνονται από την ΜΟΒΑΛ ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΛΕΥΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ. Τη συμβαίνει; Ποιους κοροϊδεύουν; Δεν πρέπει να το μάθουμε;
Δεν πρέπει να μάθει ο κόσμος στην γύρο περιοχή για το πώς θεωρεί ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας την ανάπτυξη σε αυτήν; Όταν για να τους πείσει να συναινέσουν στα επιχειρηματικά του σχέδια τους έταζε, μεταξύ ούζου και μεζέ, θέσεις εργασίας που θα δημιουργούσε και τώρα βλέπουμε στις επιχειρήσεις να εργάζονται ξένοι κακώς αμειβόμενοι εργάτες που του προμηθεύουν οι εταιρίες ενοικίασης από τα σκλαβοπάζαρα της γης και που τους ασφαλίζουν με τρία ευρώ το κεφάλι στις χώρες προέλευσης. Τσουβαλιάζοντας τους μάλιστα δέκα δέκα στον οικισμό των Άσπρων Σπιτιών.
Αυτή την ανάπτυξη θέλουν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής;
Αυτές είναι οι πολιτικές με τις οποίες οι επιχειρηματίες θα συμβάλουν στην διάσωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος μας;
Γίνετε προφανές λοιπόν συνάδελφοι το ποιον συμφέρει να κλείνουμε τα μάτια σε όλα αυτά και να επιστρέψουμε στην εποχή που όλα ήταν ήρεμα και καλά με την πλειοψηφία της ΑΣΚΕ. Ο στρουθοκαμηλισμός (να χώνεις το κεφάλι σου στην άμμο για να μην βλέπεις τον κίνδυνο που πλησιάζει) δεν έσωσε ούτε την Στρουθοκάμηλο και δεν μπορεί να σώσει ούτε τους όψιμους μιμητές της.
Για να μπορέσουμε να βρούμε τις λύσεις πρέπει να αναγνωρίζουμε και να διατυπώνουμε καταρχήν τα προβλήματα όσο επώδυνα και να είναι και όχι να κάνουμε πως δεν υπάρχουν.
Τα κάστανα είναι στην φωτιά και ζητούν επιτακτικά αυτούς που θα τα βγάλουν.

Ταυτόχρονα όμως θα ήθελα να σας μεταφέρω από την ίδια πηγή άποψη εργαζομένου και Αντικυραίου, όπως αυτή έχει αναρτηθεί στι ίδιο site.
Καμμιά φορά τα λόγια είναι περιττά.

" Χαρακτηριστική η ομιλία του πρώην μέλους του ΔΣ που αποχώρισε, για προσωπικούς λόγους και προσφάτως επέστρεψε στην ΑΣΚΕ, προοριζόμενος μάλιστα για ηγετική θέση, Γερακιός.
Καταφέρθηκε εναντίον των Ανεξάρτητων σαν «τυχοδιώκτες» γιατί λέει ότι με την θέση για υπεράσπιση του δημόσιου χαραχτήρα της ΔΕΗ, στέκονται στο πλευρό της ΓΕΝΟΠ και ενάντια στον εργοδότη μας…
Μας κατηγόρησε ότι με την προσοχή που δίνουμε στις περιβαλλοντικές οργανώσεις, που ανησυχούν για την μόλυνση του Κορινθιακού από την συνεχιζόμενη ρίψη της λάσπης, από την αλουμίνιον, αλλά και από την επιβάρυνση που θα φέρει η κατασκευή τριών ενεργειακών μονάδων στον κόλπο της Αντίκυρας, είναι σαν να ζητάμε (!) το κλείσιμο του εργοστασίου."

Πηγή: anexartitoi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: