Η ΓΙΩΤΑ ΠΟΥΛΟΥ, Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΛΑΣΠΗ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ.

Στην εποχή της οικονομικής κρίσης που για τους περισσότερους πολίτες το πρόβλημα της επιβίωσης αποτελεί μοναδική προτεραιότητα, για άλλους, τους λίγους η κρίση δημιουργεί ¨ευκαιρίες¨ και κέρδη από την ελλιπή λειτουργία του κράτους.
Συγκεκριμένα η προστασία του περιβάλλοντος και οι έλεγχοι από τους αρμόδιους φορείς διοίκησης, φαντάζουν ουτοπιστικές πολυτέλειες!
Όμως και μέχρι την οριστική κατάρρευση ή ανασυγκρότηση του κράτους, οι έχοντες την ευθύνη διοίκησης πρέπει να ανταποκρίνονται στον ρόλο τους.
Αναφερόμαστε στην απόφαση του τμήματος Περιβάλλοντος της ΝΑΒ , με αρ. πρωτ. 433/13-07-2009, σχετικά με την διάθεση καταλοίπων βωξίτη ( ερυθράς ιλύος) της βιομηχανίας παραγωγής αλουμινίου & αλουμίνας, της Εταιρείας ¨ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε.¨ που εδρεύει στη θέση Άγιος Νικόλαος του Δήμου Διστόμου Ν. Βοιωτίας.
Η σχετική απόφαση ρυθμίζει την σταδιακή μείωση των ποσοτήτων της λάσπης στον Κορινθιακό κόλπο και μηδενισμό τους στην καταληκτική ημερομηνία της 31ης Δεκεμβρίου 2011 .
Από τις δικές μας έρευνες προκύπτει ότι δεν έχει τροποποιηθεί η σχετική απόφαση και δεν έχει ζητηθεί καμία νόμιμη παράταση από την Εταιρεία.
Απευθυνόμαστε στον κ. αντιπεριφερειάρχη και ρωτάμε αν έχουν γίνει οι επιβαλλόμενοι από την σχετική απόφαση έλεγχοι και αν σήμερα απορρίπτεται κόκκινη λάσπη στον Κορινθιακό.
Πιστεύουμε ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι χειρότερη από την καταστροφή της οικονομίας γιατί δεν είναι εύκολα αναστρέψιμη.
Καλούμαστε πλέον ως πολίτες να προστατεύσουμε όχι μόνο την ποιότητα της ζωής μας, την εργασία και το εισόδημά μας, αλλά και την διάσωση του περιβάλλοντος, σημαντικού παράγοντα του εθνικού μας πλούτου που έχουμε υποχρέωση να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Λιβαδειά 16/01/2012

Πούλου Γιώτα -Δημοτικός σύμβουλος Δήμου Λεβαδέων

Πρόστιμο 500 εκατ. ευρώ για την καταστροφή από την κόκκινη λάσπη

Πρόστιμο ύψους 135 δισεκατομμυρίων φιορινιών (500 εκατομμυρίων ευρώ) επέβαλαν οι ουγγρικές αρχές στο εργοστάσιο βωξίτη-αλουμινίου MAL, για το δυστύχημα με τη διαρροή χημικών τον Οκτώβριο του 2010.

Το πρόστιμο το οποίο αναμένεται να καταβληθεί σε 15 ημέρες, πρέπει να αποζημιώσει τις «ζημιές που προκλήθηκαν στην φύση», ανακοίνωσε η κυβέρνηση, προσθέτοντας ότι για τον υπολογισμό του ποσού αυτού, οι αρχές έλαβαν υπόψη την ποσότητα κόκκινης λάσπης που χύθηκε, δηλαδή 1.880.000 τόνοι.

Η MAL μπορεί να ασκήσει έφεση στην απόφαση αυτή μέσα σε δύο εβδομάδες. Το δυστύχημα προκάλεσε το θάνατο 10 ανθρώπων, αλλά και μία από τις σοβαρότερες περιβαλλοντικές καταστροφές στην ιστορία της χώρας.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο

Τυχόντες συνειρμοί σας με όμοιες καταστάσεις στον Κορινθιακό κόλπο θα θεωρηθούν αντιαναπτυξιακοί και προβοκατόρικοι. Εξάλλου η δική μας κόκκινη λάσπη , εκτός του ότι είναι πεντακάθαρη, μπορεί εύκολα με έναν απλό νόμο...........να χαρακτηριστεί  ανανεώσιμη μορφή ενέργειας.... 



ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟΝ: ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Καλά εκείνοι οι Βουλευτές του νομού μας να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του λαού που είναι;;;
Για τον περιφερειάρχη δεν μιλώ γιατί χρόνια τώρα κάνει τουμπεκί.....
Μας πήραν χαμπάρ' και στην πρωτεύουσα  πατριώωωωτες..............................................


ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ βυθίζεται στα Τάρταρα και απειλείται η κοινωνική συνοχή, ορισμένοι επιμένουν να δρουν κατά τρόπο αδιαφανή και απόλυτα σκανδαλώδη. Και μάλιστα σε ευαίσθητες ζώνες, όπως αυτή της ηλεκτροπαραγωγής.


Η ΔΕΗ τείνει να μετατραπεί αυτή την περίοδο σε αρένα άσκησης πολυποίκιλων συμφερόντων, τα οποία συνήθως «αγοράζουν» διακομματική πολιτική ισχύ, διεκδικώντας χαριστικές πράξεις και ρυθμίσεις εκατομμυρίων ευρώ.

Αυτές με τη σειρά τους δίδουν δικαίωμα διαρκών πιέσεων και όλη η ζώνη μοιάζει ναρκοθετημένη. Η διοίκηση της επιχείρησης- οι κκ. Αρθούρος Ζερβός και Απ. Μπαράτσης μοιάζει ακυρωμένη και ακινητοποιημένη από τα συνεχή «παζάρια» με τους αιτούντες και διεκδικούντες επιχειρηματίες, που απαιτούν από επιδοτήσεις τιμών μέχρι άδειες εγκατάστασης μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.

Η αυτονομία της επιχείρησης έχει προ πολλού χαθεί, με αποτέλεσμα το εξαγγελθέν μετά βαΐων και κλάδων όραμα της πράσινης επανάστασης των εναλλακτικών πηγών ενέργειας να μοιάζει με φούσκα έτοιμη να σκάσει. Το σκάνδαλο είναι διαρκές και άκρως υπονομευτικό ενός από τους δυναμικότερους κλάδους της πολύπαθης ελληνικής οικονομίας. Η ιστορία που ακολουθεί είναι ενδεικτική της κατάστασης που τείνει να επικρατήσει στον μέχρι πρότινος ελπιδοφόρο τομέα της ηλεκτροπαραγωγής.

Η Αλουμίνιον της Ελλάδος, η πασίγνωστη από τις αποικιοκρατικές συμβάσεις πρώην γαλλική ΠΕΣΙΝΕ, που λειτουργούσε επί δεκαετίες με προνομιακό ανταγωνιστικό ηλεκτρικό τιμολόγιο και τον Μάρτιο του 2005 περιήλθε στον όμιλο Μυτιληναίου, εξασφάλισε κάποια στιγμή, μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας, άδεια αυτοπαραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, με σκοπό να καλύπτει τις υψηλές ενεργειακές ανάγκες της. Η επένδυση πραγματοποιήθηκε στον Αγιο Νικόλαο Βοιωτίας, όπου και οι εγκαταστάσεις της εταιρείας, και η νέα ιδιοκτησία της Αλουμίνιον της Ελλάδος έλαβε κρατική επιδότηση 16 εκατ. ευρώ, για την απόφαση και την επιλογή της να γίνει αυτοπαραγωγός ηλεκτρικού ρεύματος για ίδια χρήση. Κάπως έτσι εισήλθε στον χώρο της ηλεκτροπαραγωγής.

Η πρώτη απόφαση

Τον Απρίλιο του 2008 ωστόσο, με απόφαση του τότε υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρ.Φώλια, η άδεια αυτοπαραγωγού ηλεκτρικής ενέργειας της Αλουμίνιον της Ελλάδος μετατράπηκε σε άδεια μονάδας συμπαραγωγής ηλεκτρισμού- θερμότητας (ΣΗΘ, κατά την ορολογία της ΔΕΗ). Γεγονός που έδινε δικαίωμα στην εταιρεία να πουλά το παραγόμενο ρεύμα μέσω του συστήματος αντί να το ιδιοχρησιμοποιεί. Αυτή η ρύθμιση προωθήθηκε επ΄ ωφελεία του επιχειρηματικού ομίλου, καθώς θα μπορούσε πια να διαθέτει το ρεύμα πολύ ακριβότερα απ΄ όσο το αγόραζε από τη ΔΕΗ.

Σε εκείνη την πρώτη φάση μπορούσε να πουλάει προς 55 ευρώ τη μεγαβατώρα αντί 41 ευρώ τη μεγαβατώρα που το αγόραζε για δική της χρήση από τη ΔΕΗ. Η ρύθμιση χαρακτηρίστηκε τότε «πασχαλιάτικο» δώρο, επειδή υπεγράφη μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, το Πάσχα του 2008.

Αλλά ο όμιλος δεν έμεινε εκεί, καθώς όπως εκ των υστέρων προκύπτει δρούσε βάσει συγκεκριμένου σχεδίου. Ακολούθησαν έντονες προσπάθειές του προκειμένου να αντιμετωπισθεί η μονάδα από απλή μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρισμού-θερμότητας ως μονάδα συμπαραγωγής υψηλής αποδοτικότητας ώστε να εκμεταλλευθεί τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου 3734 του 2009, οι οποίες προσέφεραν ακόμη περισσότερες δυνατότητες επιδότησης. Πράγμα που επέτυχε στις μέρες υπουργίας της κυρίας Τίνας Μπιρμπίλη. Οι συγκεκριμένες μονάδες συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση επειδή εξοικονομούνται καύσιμα και περιορίζονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ετσι αντιμετωπίζονται με ευνοϊκό τρόπο και ένα τμήμα του παραγόμενου ρεύματος αυτών των μονάδων γίνεται αποδεκτό από το σύστημα με επιδοτούμενη τιμή, σαν να προέρχονταν από ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά τόξα. Με την αλλαγή της νομοθεσίας από την κυρία Μπιρμπίλη οι μονάδες συμπαραγωγής υψηλής αποδοτικότητας αντιμετωπίζονταν μέχρι τα 35 μεγαβάτ ως ανανεώσιμες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, με αποτέλεσμα να εισέρχονται κατά προτεραιότητα στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας και να απολαμβάνουν πολύ υψηλότερες τιμές από τη λεγόμενη οριακή τιμή του συστήματος.

Το καθεστώς αυτό είχε προβλεφθεί αρχικώς για μικρές μονάδες νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών, οι οποίες έχουν μεγάλες ανάγκες και λειτουργούν είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Γι΄ αυτό και δεν ετέθη το όριο των 35 μεγαβάτ. Χαρακτηριστικές είναι μονάδες του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών και του Μαιευτηρίου Μητέρα.

 Η Αλουμίνιον της Ελλάδος αντιμετωπίστηκε σχεδόν ως νοσοκομείο ή μαιευτήριο.


Η συνέχεια ωστόσο ξεπέρασε κάθε φαντασία. Τον Ιούλιο του 2011 ο διάδοχος της κυρίας Μπιρμπίλη, πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με ειδική ρύθμιση κατήργησε τον περιορισμό των 35 μεγαβάτ για τις μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης, με αποτέλεσμα το παραγόμενο ρεύμα από αυτές να απορροφάται κατά προτεραιότητα με εγγυημένη τιμή! Η ρύθμιση ήταν απολύτως φωτογραφική, ακριβώς γιατί στην παρούσα φάση η μόνη μονάδα που μπορεί να απολαύσει το προνόμιο είναι αυτή του Αγίου Νικολάου Βοιωτίας της Αλουμίνιον της Ελλάδος, δυναμικότητας 340 μεγαβάτ.

Σημειωτέον ότι η εγγυημένη τιμή μιας τέτοιας μονάδας που καίει φυσικό αέριο είναι υψηλότερη εκείνης που προσφέρεται σε αιολικές και επιπλέον συνδέεται με τη διεθνή τιμή του φυσικού αερίου, γεγονός που αυξάνει την επιδότηση στον χρόνο. Βάσει της ρύθμισης αυτής και ενός μαθηματικού τύπου το ρεύμα στη συγκεκριμένη μονάδα της Αλουμίνιον της Ελλάδας θα πληρώνεται με τιμολόγιο αιολικής συν τη ρήτρα φυσικού αερίου με αποτέλεσμα να εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη. Κατά μία εκδοχή η Αλουμίνιον της Ελλάδος παράγει ρεύμα με κόστος 60 ευρώ τη μεγαβατώρα, το πουλά στη ΔΕΗ με 87 ευρώ τη μεγαβατώρα και στη συνέχεια το αγοράζει από τη ΔΕΗ για τις μονάδες με 51 ευρώ τη μεγαβατώρα. Το ετήσιο καθαρό κέρδος της συναλλαγής ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ και μπορεί να προσεγγίσει το 1,5 δισ. ευρώ(!) στην τριακονταετή λειτουργία του.

Διακομματική μεσολάβηση

Ουσιαστικά η Αλουμίνιον της Ελλάδος με τη διακομματική μεσολάβηση του κ. Φώλια, της κυρίας Μπιρμπίλη και του κ. Παπακωνσταντίνου πέτυχε τριπλή και τετραπλή επιδότηση για την επένδυσή της, αφαιρώντας πόρους και δυνατότητες από άλλους μικρότερους παραγωγούς. Δεν είναι τυχαίο ότι το ταμείο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει ξεμείνει από χρήματα και ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος πρόσφατα δήλωσε ότι πρέπει να ξαναδούμε τα λογιστικά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν μπορούν να καλυφθούν οι ενισχύσεις και οι επιδοτήσεις προς τις πολλές μικρές μονάδες αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών τόξων. Οταν προσφέρονται ετήσια «δώρα» 50 εκατ. ευρώ σε έναν όμιλο, πού να βρεθούν χρήματα για άλλες επιχειρήσεις;
Το σκάνδαλο προφανώς είναι μέγα. Η μεταχείριση της Αλουμίνιον της Ελλάδος είναι μοναδικά προνομιακή και θυμίζει όντως τις αποικιοκρατικές συμβάσεις της ΠΕΣΙΝΕ στη δεκαετία του ΄60, τότε που οι έλληνες πολιτικοί άρχισαν να ανακαλύπτουν πόσο προσοδοφόρες μπορεί να είναι οι μπίζνες με ισχυρούς παίκτες.

ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

Ερώτηση στη Μπιρμπίλη κατέθεσε ο  βουλευτής Βοιωτίας Μ. Γιαννάκης για να μάθει  τι φταίει  και πεθαίνουν τα  (διερχόμενα;;) δελφίνια του Κορινθιακού  ....

ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ: Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής
Αθήνα, 5 Απριλίου 2011
ΘΕΜΑ: «Περιβαλλοντικά Προβλήματα στον Κορινθιακό Κόλπο»

Κυρία Υπουργέ,
Παρά την δριμεία οικονομική κρίση, η περιβαλλοντική πρόκληση παραμένει στο προσκήνιο. Η συγκινητική μάλιστα δράση των περιβαλλοντικών οργανώσεων έχουν αφυπνίσει τόσο τους κατοίκους όσο και τον πολιτικό κόσμο στις περιοχές που βρέχονται από τον Κορινθιακό, καθώς όπως αποκαλύπτεται από το δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» της 2ας Απριλίου, η συγκεκριμένη περιοχή θεωρείται παγίδα θανάτου για δεκάδες δελφίνια που εκβράζονται στις όχθες του Κορινθιακού.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις θεωρούν ότι, ως αποτέλεσμα της υψηλής συγκέντρωσης οργανικών και ανόργανων αποβλήτων στον κόλπο, απειλείται η οικολογική ισορροπία της περιοχής και ήδη έχουν ζητήσει την ανακήρυξη του Κορινθιακού σε θαλάσσιο καταφύγιο.
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥΤΩΝ ΕΡΩΤΑΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ:
-Έχει πραγματοποιήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος μετρήσεις για το μέγεθος της ρύπανσης του Κορινθιακού Κόλπου; Ποια είναι τα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών;
-Ποιες είναι οι αιτίες της παρατηρούμενης ρύπανσης;
Σε ποιες ενέργειες θα προβεί η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ για τον περιορισμό της ρύπανσης στον Κορινθιακό;
-Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει η Υπουργός για την προστασία των δελφινιών που διέρχονται από τον Κορινθιακό;
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

Το δημοσίευμα του Ελέυθερου Τύπου : http://www.e-typos.com/entheta/20/dailyNewspaper20110402pp.pdf

Ντοκιμαντέρ απο την ΕΤ1 για τον Κορινθιακό

Παρακολουθήστε το Σάββατο 26  Φεβρουαρίου στην ΕΤ1,  στις 2.15 το μεσημέρι στην εκπομπή ΦΩΤΟΣΦΑΙΡΑ της   δημοσιογράφου κ. Χαράς Φράγκου ντοκιμαντέρ για τη περιβαλλοντική πίεση που υφίσταται ο Κορινθιακός Κόλπος, με σημείο εκκίνησης τον όρμο  της Αντίκυρας.

ΣΑ ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Σαν σήμερα, πριν από (ακριβώς) τρία χρόνια, μια Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008, μια ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. ημέρα και μία μεγάλη πορεία «ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» είχε ξεκινήσει από πολλά σημεία που εξακολουθεί να τα λούζει το θεωρητικά καθαρό – γαλανό νερό του Κορινθιακού, με προορισμό – σημείο συνάντησης την Γέφυρα που πρώτος εμπνεύστηκε ο Μεσολογγίτης Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης, τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου.

Xιλιάδες άνθρωποι, μικρά παιδιά, γυναίκες, άνδρες, επώνυμοι αλλά και ανώνυμοι στην πλειοψηφία τους, αλλά ευαισθητοποιημένοι με το περιβάλλον και τα προβλήματά του πολίτες από διάσπαρτες στο χάρτη περιοχές που αγκαλιάζει ο Κορινθιακός μας, είχαν δώσει βροντερό παρών και ΗΧΗΡΟΤΑΤΟ μήνυμα στους τότε κρατούντες και διοικούντες τούτον εδώ τον τόπο: " Ως εδώ και μη παρέκει " κύριοι. Φτάνει πια…..

Ο κοινός νους αλλά και Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ επιτάσσει:

●ΟΧΙ άλλη ρύπανση στον ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟ ΜΑΣ.

●ΟΧΙ άλλες ρυπογόνες βιομηχανικές δραστηριότητες γύρω του.

●ΟΧΙ σε εργοστάσια λιθάνθρακα, που άλλες Ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες απομακρύνουν απ’ τον τόπο τους.

● ΟΧΙ στην πολυσυγκέντρωση ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων γύρω στον Κορινθιακό.

● ΟΧΙ στην υπεραλίευση.

● ΟΧΙ στην εξακολουθούμενη τσιμεντοποίηση του γιαλού.

● ΝΑΙ στην δημιουργία θαλάσσιου καταφύγιου στον Κορινθιακό.

● ΝΑΙ στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με σεβασμό στο περιβάλλον.

● ΝΑΙ στην Αρμονική συνύπαρξη με τη θάλασσά μας.

● ΝΑΙ στον ανοιχτό ΟΡΙΖΟΝΤΑ της θάλασσας και του μυαλού μας.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ της σύγχρονης εποχής σε ότι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος (άρα και του Κορινθιακού), που με παρρησία υποστηρίζουν οι επιστήμονες κρούοντας ταυτόχρονα τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον που έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας, ΠΑΡΩΝ στην τότε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Γέφυρα.
Τα αποτελέσματα αυτής της διαμαρτυρίας, σήμερα, μετά από τρία ακριβώς χρόνια έχουν τουλάχιστον δικαιώσει τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν ενάντια στην εγκατάσταση εργοστασίων λιθάνθρακα γύρω από τον Κορινθιακό αλλά και Πανελλαδικά.
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΕΦΤΟΥΝΕ, αλλά οι αγώνες για άλλα το ίδιο μεγάλα (ίσως και μεγαλύτερα ιδανικά), μένουν, αναπτύσσονται, εξελίσσονται, δυναμώνουν και σίγουρα τα αποτελέσματα, έστω και με μικρή καθυστέρηση – ας ελπίσουμε μικρότερη των τριών χρόνων – θα είναι ορατά.

(Αφιερωμένο σε όλους όσους χθες διαδήλωσαν ειρηνικά).

Γιώργος Γκίνης

Ο ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ

Είκοσι δελφίνια τον τελευταίο μόνο χρόνο εκβράσθηκαν στις ακτές του Κορινθιακού
Έκληση της Αλκυόνης για εθελοντική συμμετοχή πολιτών για την προστασία του Κορινθιακού κόλπου.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ

"Η ΑΛΚΥΩΝ"

Τ.θ. 34 ΑΙΓΙΟ 25100 - e-mail : info@alcyon.gr

Η ΑΛΚΥΩΝ έχει επανειλημμένα εκφράσει στους αρμόδιους φορείς της πολιτείας για την κρισιμότητα της κατάστασης του Κορινθιακού Κόλπου. Και συγκεκριμένα. Στην Υπουργό ΥΠΕΚΑ Κα Τίνα Μπιρμπίλη , στον Γεν. Γραμματέα Υδάτων του ΥΠΕΚΑ κ. Ανδρεαδάκη στην Γεν Γραμματέα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος Κα Καραβασίλη, στους πρώην Περιφερειάρχες Πελοποννήσου, Δυτικής Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλλάδας και Δυτικής Αττικής.

 Επίσης σε όλες τις Διευθύνσεις Υδάτων και Περιβάλλοντος των περιφερειών που καλύπτουν τον Κ.Κ. Όπως και στους πρώην Νομάρχες.

Η ΑΛΚΥΩΝ έχει δημιουργήσει, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών ΠΕΛΑΓΟΣ ένα δίκτυο εκπαιδευμένων Πολιτών οι οποίοι πηγαίνουν επι τόπου στα εκβρασμένα κητώδη και φωτογραφίζουν - συλλέγουν ιστούς από το νεκρό είδος αποστέλλοντας τα ευρήματα στο ΠΕΛΑΓΟΣ για περαιτέρω αναλύσεις – εξετάσεις.

Ζητάμε την εθελοντική προσφορά όσον πολιτών θέλουν να συμμετέχουν στο δίκτυο αυτό, διευρύνοντας το και σε άλλες εθελοντικές Δράσεις που αφορούν την προστασία του Κ.Κ.

Οι πολίτες του Κ.Κ. μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας στις εξής Διευθύνσεις και τηλέφωνα.

Email. info@alcyon.gr
dimagg@otenet.gr
Τηλ. ΔΗΜΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 6977 932523
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΑΜΑΡΗΣ 27430 95428

Η κόκκινη λάσπη που δεν έχει… σύνορα

Tου Γιάννη Zαμπετάκη

Για τα γαλάζια κύματα του Δούναβη… έγραφε ο Johann Strauss. Αλλά σήμερα, το γαλάζιο χρώμα είναι μόνο στη μουσική. Στην πραγματικότητα, ο Δούναβης έγινε κόκκινος.

Δευτέρα 4.10.2010:
τα νέα από την Ουγγαρία μιλούν για μια μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή: μια δεξαμενή στο εργοστάσιο αλουμινίου της MAL Zrt παρουσίασε ρήγμα και έσπασε. Θα μπορούσε να είναι μια από τις εκατοντάδες «αστοχίες υλικών» που συμβαίνουν σε καθημερινή βάση στη βιομηχανία. Η δεξαμενή όμως αυτή δεν ήταν μια απλή δεξαμενή όμως, όπως μάθαμε λίγες μέρες αργότερα. Από τη δεξαμενή διέφυγαν περίπου 1.100.000 κυβικά μέτρα «κόκκινης λάσπης». Η λέξη «λάσπη» κρύβει όμως πολλά τοξικά μυστικά, διότι στην πραγματικότητα πρόκειται για παραπροϊόν της επεξεργασίας του αλουμινίου. Στις μονάδες επεξεργασίας του βωξίτη παράγεται αλουμίνιο και το διάλυμα έκπλυσης (ή λάσπη) είναι κόκκινο επειδή περιέχει σίδηρο.
Χημικά
Εκτός όμως από σίδηρο, περιέχει οξείδιο του αλουμινίου, διοξείδιο το πυριτίου και άλλες χημικές ενώσεις. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται απλά για μια «αθώα» κόκκινη λάσπη.