Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Αλήθειες και ψέματα για τον Ελικώνα

Επειδή, φαίνεται, ότι υπάρχει αρκετή παραπληροφόρηση και σύγχυση, γύρω από την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στη θέση “Μεγάλη Λούτσα”, ας προσπαθήσουμε να δούμε αλήθειες και ψέματα, τα καλά και τα κακά νέα για το Ζερίκι και τον Ελικώνα.

Είναι γνωστό ότι συζητήθηκε, στο δημοτικό συμβούλιο της Λιβαδειάς, το αίτημα της εταιρείας “CNI Ενεργειακή”, για κατασκευή αιολικού πάρκου, ισχύος 24 MW. Χρειάστηκε και δεύτερη, απανωτή, συνεδρίαση για να γίνει κατορθωτή η συναίνεση του δημοτικού συμβουλίου. Το γεγονός αυτό επιχειρήθηκε να εμφανιστεί, και εμφανίζεται, από τους “καλοθελητές” σαν να έχουν κριθεί τα πάντα. Μέγα ψέμα!

Από την τελευταία ενημέρωση του αρχείου της ΡΑΕ, πληροφορηθήκαμε ότι η αρχική άδεια παραγωγής, για το συγκεκριμένο έργο, εκδόθηκε στις 24/2/2009 (ΑΔ 01197 - Δ6/Φ17.1225/οικ.4091). Η συζήτηση, συνεπώς, στο δημοτικό συμβούλιο ήταν μια άτυπη διερευνητική συζήτηση για μια εγκατάσταση, που δεν είχε στην κατοχή της καμία άδεια, ακόμη. Δεν μπορεί, λοιπόν, να θεωρηθεί έγκυρη γνωμοδότηση του δημοτικού συμβουλίου, καθώς αυτή δίνεται σε αιτήσεις έργων με άδεια παραγωγής και πάνω στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία επιβάλλεται να κατατεθεί.

Κάθε άλλο, παρά τελειωμένη μπορεί να θεωρηθεί η υπόθεση. Στην ουσία, τώρα ξεκινά! Η συγκεκριμένη εταιρεία, για να πάρει άδεια εγκατάστασης (και να μπορεί να αρχίσει το έργο) πρέπει να εξασφαλίσει την έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (την οποία πρέπει να καταθέσει, σε αυτήν τη φάση) και έγκριση επέμβασης από τις δασικές υπηρεσίες. Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα έρθει για γνωμοδότηση στο νομαρχιακό συμβούλιο, αφού πρώτα περάσει από το δημοτικό συμβούλιο για τη δική του γνωμοδότηση. Επειδή οι καιροί είναι πονηροί, επισημαίνουμε την πιθανότητα να αποφύγουν να φέρουν τη μελέτη στο δημοτικό συμβούλιο, επικαλούμενη την υπάρχουσα απόφαση. Κάτι τέτοιο, όμως, θα είναι αντικανονικό και οι φίλοι Ελικώνιοι (Ζερικαίοι και μη) και οι Λειβαδίτες, πρέπει να το αποτρέψουμε. Θα απαιτήσουμε να συζητηθεί το θέμα, ουσιαστικά και πάνω στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, και θα διεκδικήσουμε ανατροπή της υπάρχουσας ενδεικτικής απόφασης.

Μέχρι να γίνουν αυτά, είναι σκόπιμο να ενταθούν οι πιέσεις, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανατροπή της προειλημμένης απόφασης. Ο σύλλογος Ελικωνίων μπορεί και πρέπει να έχει μια αποφασιστική συμβολή σε αυτήν την προσπάθεια. Ήδη, έγινε γνωστό ότι συνυπογράφει την πρόσφατη κοινή ανακοίνωση των φορέων και κινήσεων πολιτών της περιοχής του Ελικώνα. (το κείμενο εδώ).

Οι απόδημοι Θίσβιοι

Το κλίμα αντίστασης, που διαμορφώνεται στο Ελικώνα, επιβεβαιώνεται και από μια παρέμβαση, που έρχεται από πολύ μακριά. Από τους απόδημους Θίσβιους στις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια πολύ δραστήρια κοινότητα, με έντονο και πραγματικό ενδιαφέρον για τον τόπο της, η οποία στηρίζει με τον τρόπο της τις πρωτοβουλίες των πολιτών στην “ενδοχώρα”. Πολλές ενημερωτικές συσκέψεις αποδήμων έχουν γίνει, στη διάρκεια του περασμένου χειμώνα, σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ. Πρόσφατα, πληροφορηθήκαμε και την καμπάνια, μιας ομάδας αποδήμων της Θίσβης, σε ελληνοαμερικανικό έντυπο πλατιάς κυκλοφορίας και με χαρά το αναδημοσιεύουμε, ευχαριστώντας τους, παράλληλα, για την ενημέρωση που μας παρέχουν.
(δείτε το σχετικό αρχείο)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι έγινε απόψε στην κινηματογραφική λέσχη;

Ενημέρωσε ο Δραγούμης τη βοιωτική κοινωνία;

Μήπως κάποιοι συμπολίτες μας δε χρειάζεται να κρύβουν τα πολιτικά τους πιστεύω;
Που στο κάτω κάτω είναι και σεβαστά;
Δεν είναι πολιτική άποψη όμως η χρήση συλλόγων για πολιτικό παιχνίδι.
Μάλλον ντροπή είναι.

Αναρωτιέμαι δε πως αυτοί οι συμπολίτες μας δε συμμετέχουν ούτε στο ελάχιστο στο περιβαλλοντικό κίνημα του νομού μας αλλά παραμονές εκλογών έρχονται να καπηλευτούν καταστάσεις.
Δεν τους έχουμε δεί πουθενά
Δεν τους έχουμε δει ποτέ.
Δε τους γνωρίζουμε καν.
Είναι σίγουρο ότι είναι οικολόγοι;
Γιατί αν είναι, θα πρέπει να είναι και ενεργοί πολίτες.

admin είπε...

Οχι τελικά δεν ήρθε ο Δραγούμης. Ήρθε ο κ. Γιώργος Κίνιας, που όπως θυμάστε είχε δώσει διαλέξεις σε εκδηλώσεις στη Λιβαδειά, τη Δαύλεια, την Αντίκυρα, το Δίστομο όταν ξεκινούσαμε το καλοκαίρι του 2007. Φοβάμαι ωστόσο ότι αυτή τη φορά κάποιοι που συμμετείχαμε κάναμε φάουλ. Φορτισμένοι απο την ταινία του Αλ Γκόρ που παρουσίαζε εντυπωσιακά και τρομακτικά τα αποτελέσματα της ενεργειακής ασυδοσίας αλλά ταυτόχρονα αφελώς (;) κατένειμε τις ευθύνες ισομερώς στην ανθρωπότητα και πρότεινε ως λύση την ατομική συμπεριφορά (και αγνοούσε την συλλογική προσπάθεια), επιδοθήκαμε σε μάλλον επιθετικές τοποθετήσεις.
Ήταν μάλλον ατυχές και ας προσπαθήσουμε καλλίτερα.