Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Φίλοι και φίλες της βοιωτικής γης, της βόρειας Αττικής και της Εύβοιας, από τον Ωρωπό ως τον Κορινθιακό και από το Μαντούδι ως το Αλιβέρι.
ΑΣ ΕΓΕΡΘΟΥΜΕ
Στους όμορφους και πλούσιους τόπους μας ζήσαμε τα τελευταία πενήντα χρόνια τα πιο όμορφα και τα πιο εφιαλτικά όνειρα. Στο όνομα της αξιοποίησης του φυσικού μας πλούτου είδαμε την ελπίδα για την ολόπλευρη ανάπτυξη της κοινωνίας μας, αλλά αντ’ αυτού εισπράξαμε την καταλήστευση αυτού του πλούτου, τη στυγνή εκμετάλλευση των ανθρώπων μας, την εξόντωση των τοπικών οικονομιών μας και την ολοκληρωτική καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Πάνε τα ποτάμια μας… έγιναν αγωγοί δηλητηρίων… πάνε τα βουνά μας και τα δάση μας… Οι πηγές μας έγιναν σταλάκτες δηλητηρίων στο τραπέζι μας… Οι υδροφόροι ορίζοντες της Μεσσαπίας, της Βοιωτίας, της Εύβοιας είναι μολυσμένοι με τοξικά απόβλητα… Η σφύζουσα υγεία μας αποτέθηκε στα ειδικά νοσοκομεία (για καρκινοπαθείς )… Το μέλλον μας, αυτό των παιδιών μας και των εγγονών μας υποθηκεύτηκε…. Όλα τελικά παραδόθηκαν (με κίνητρα και επιδοτήσεις) στην ασύδοτη βιομηχανική δραστηριότητα για να εισπράξουμε μια αμφισβητούμενη και δουλική θέση εργασίας και σήμερα με την απαίτησή και τη βούλα των «προστατών» μας (Ε.Ε. , Δ.Ν.Τ. και Κυβέρνηση) μια θέση ανεργίας που μοναδικό διέξοδο μπορεί να έχει ένα μεροκάματο Ινδίας μέσα από μια ατομική σύμβαση εργασίας.
Μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις μας, όλες οι τοπικές Αυτοδιοικήσεις μας συνήργησαν συνειδητά στο έγκλημα των βιομηχάνων στους τόπους μας και στη ζωή μας. Κάθε φορά που οι αγώνες μας ενάντια στην εγκληματική δράση τους δυνάμωναν, όλοι οι εξουσιαστές μάς μοίραζαν υποσχέσεις (δίκην υπνωτικών) από τη μια για να αποκοιμίσουν εμάς και από την άλλη για να συνεχίζουν ανενόχλητοι οι βιομήχανοι το καταστροφικό τους έργο.
Βάζουν αυστηρά όρια στο ποτάμι και αφήνουν πολλαπλάσιο όριο στο νερό και στα τρόφιμα, μιλάνε για απορρύπανση και το μόνο που κάνουν είναι να ψελλίζουν, πως θα δώσουν καθαρό νερό μόνο στο 1/10 των μολυσμένων περιοχών μας, φτιάχνουν νέους νόμους για την αποτροπή της αγροτικής νιτρορύπανσης, αλλά και νεώτερους που θωρακίζουν την ατιμωρησία και νομιμοποιούν (θεσμοθετώντας την ιδιωτικοποίηση των μηχανισμών ελέγχου ρύπανσης των βιομηχανιών) τις εγκληματικές δράσεις του επιχειρηματικού κεφαλαίου (βλ. τη νέα Κ.Υ.Α. του Υ.ΠΕ.Κ.Α. και το νόμο για το fast track του Χρυσοχοϊδη).
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, φίλοι και φίλες
ΑΣ ΕΓΕΡΘΟΥΜΕ Ελάτε να καταθέσουμε ο κάθε φορέας εγγράφως το ιδιαίτερο πρόβλημα του, τις προτάσεις του.
Ελάτε να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας και κυρίως να οργανώσουμε την αντίδρασή μας συγκροτώντας κοινό μέτωπο.Τα προβλήματά μας είναι τόσο μεγάλα και οξυμένα που οδηγούν στην αναγκαιότητα συγκρότησης ενός μετώπου που θα προχωρήσει πέρα από την ευκαιριακή κριτική, αλλά με γνώση, σοβαρότητα και πολιτική υπευθυνότητα θα κάνει προτάσεις και θα αναπτύξει τους αγώνες όλων μας, για να επιβληθούν πολιτικές προστασίας του φυσικού μας περιβάλλοντος, προστασίας της υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων και της αειφόρου ανάπτυξης των κοινωνιών μας.
Επιτροπή Αγώνα κατοίκων Ωρωπού
Η κοινή συνάντηση όλων των Φορέων-Συλλόγων-Επιτροπών θα γίνει την Κυριακή 30-1-2011 στις 10:30 στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημοτικό κτίριο του Δήμου Ωρωπίων.
( Το Δημοτικό κτίριο βρίσκεται στη μέση της απόστασης μεταξύ Χαλκουτσίου-Σκάλας Ωρωπού στην παραλιακή οδό δίπλα στο δρόμο 2 χιλιόμετρα περίπου μετά το Χαλκούτσι προς τη Σκάλα Ωρωπού 500 μέτρα μετά το MyMarket αριστερά με κατεύθυνση τη Σκάλα Ωρωπού)
Χαλκούτσι,Δημοτικό Κτίριο Σκάλα Ωρωπού,Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου
1 σχόλιο:
Αξιόλογη η πρωτοβουλία και οι διαπιστώσεις αλλά η έκφραση “…..Όλα τελικά παραδόθηκαν (με κίνητρα και επιδοτήσεις) στην ασύδοτη βιομηχανική δραστηριότητα για να εισπράξουμε μια αμφισβητούμενη και δουλική θέση εργασίας….” δεν είναι σωστή.
Αφενός μεν γιατί δεν παραδόθηκαν όλα αλλά με τις ποικιλόμορφες αντιστάσεις των ανθρώπων κυρίως της παραγωγικής διαδικασίας στο εργοστάσιο και στο χωράφι έχουν μείνει πολλά ακόμα που δεν έχουν παραδοθεί αλλά αντιστέκονται.
Αφετέρου, γιατί καμία θέση εργασίας δεν είναι δουλική αλλά όλες είναι αποτέλεσμα βιοτικής ανάγκης. Και από αυτούς που τις κατέχουν, στο εργοστάσιο κυρίως θα εξαρτηθούν πολλά και για το περιβάλλον.
Δημοσίευση σχολίου