Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Η συμμετοχή της Συμπαράταξης στο Ναύπλιο


Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η γιορτή Περιβάλλοντος «ΟΙΚΟΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 2008» , που πραγματοποιήθηκε στο Ναύπλιο το Σαββατοκύριακο 8 & 9 Νοεμβρίου.
Συμμετείχαν πολλές κινήσεις πολιτών, εκπρόσωποι της Πράσινης Επιχειρηματικότητας, μη κυβερνητικές οργανώσεις κ.α.
Και φυσικά η Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον, με την Οικολογική Κίνηση Αντίκυρας « Η ΑΡΤΕΜΙΣ» και τους Πολίτες κατά του Λιθάνθρακα.
Η παρουσία των Βοιωτών ήταν εντυπωσιακή, εφόσον εκτός από τους εκπροσώπους της, και το στήσιμο περιπτέρου με αφίσες και υλικό από τις κατά καιρούς δράσεις της Συμπαράταξης, εμφανίστηκε, ενισχύοντας την εκδήλωση, μια ομάδα 25 ατόμων, μελών της Συμπαράταξης από τον Πολιτισμικό Σύλλογο Διστόμου.
Οι Βοιωτοί εκπρόσωποι εκτός από συνεντεύξεις, που έδωσαν στα τοπικά Αργολικά κανάλια, τοποθετήθηκαν και παρενέβησαν σε όλες τις συναντήσεις εργασίας:
Στη συνεδρία «Διαχείριση απορριμμάτων-ανακύκλωση» και «Διαχείριση υδατικών πόρων» αναφέρθηκαν στα αστικά και βιομηχανικά απόβλητα της Βοιωτίας, στη μόλυνση των υπόγειων υδάτων κυρίως της λεκάνης του Ασωπού ποταμού και στο πρόβλημα της πειρατείας του νερού του Βοιωτικού Κηφισού από την ΕΥΔΑΠ.
Στη συνεδρία «Ο ρόλος των οικολογικών οργανώσεων για την προστασία του Περιβάλλοντος» περιγράφηκε στα πλαίσια ανταλλαγής απόψεων ο τρόπος λειτουργίας της Συμπαράταξης, οι επιτυχείς δράσεις και παρεμβάσεις της, η τακτική που ακολουθήθηκε και η σχέση της με άλλες οργανώσεις και δίκτυα.
Στη συνεδρία «Το ενεργειακό πρόβλημα» περιγράφηκε η επικρατούσα κατάσταση στο νομό, όσον αφορά την ενεργειακή επίθεση που δέχεται ο νομός μας με ιδιαίτερη έμφαση στην Αντίκυρα και τη Θίσβη.
Τονίστηκε, η ανάγκη να συμμετέχουν οι εκπρόσωποι της πράσινης επιχειρηματικότητας και στα οικολογικά κινήματα.
Τονίστηκε επίσης σε παριστάμενο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ η κινηματική αδράνεια του κόμματός του στα περιβαλλοντικά ζητήματα και μη περιβαλλοντική συμπεριφορά πολλών δημάρχων, που πρόσκεινται στο κόμμα του.
Στην περίπτωση της Αντίκυρας αναφέρθηκε εκτενώς και ο εκπρόσωπος του ΠΑΚΟΕ, στα πλαίσια της συνεδρίας «Προστασία Αργολικού και Κορινθιακού Κόλπου».
Τα βασικά συμπεράσματα, που εξήχθησαν από τις συναντήσεις εργασίας ήταν:
- ότι όλοι οι Σύλλογοι διαπιστώνουν ότι οι περιοχές τους έχουν πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, ανάλογα με αυτά της Βοιωτίας.
- ότι σε όλη σχεδόν τη χώρα οι αυτοδιοικητικοί είναι πολύ κατώτεροι των –ομολογουμένως δύσκολων- περιστάσεων.
- ότι η νομολογία που διέπει τα θέματα περιβάλλοντος παρουσιάζει εντυπωσιακή υστέρηση σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Η εφαρμογή της δε είναι ανύπαρκτη.
- ότι η διαχείριση απορριμμάτων βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, ενώ η ανακύκλωση είτε απλά δε λειτουργεί, είτε λειτουργεί ως κοροϊδία, παρά την προσπάθεια που καταβάλλουν οι πολίτες.
Στη φωτογραφία το περίπτερο της Συμπαράταξης στο ΟΙΚΟΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 2008

2 σχόλια:

katerina είπε...

Όταν ο καπιταλισμός πρασινίζει

H πράσινη επιχειρηματικότητα, δηλ. ο πράσινος καπιταλισμός για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, χρόνια τώρα στη Δ. Eυρώπη κυρίως, αποτελεί μια πραγματικότητα. Oυσιαστικά, είναι ο απόηχος της ήττας των κινημάτων, η πλήρη τους αφομοίωση αφού έχασαν όποια ριζοσπαστικά, ανταγωνιστικά πολιτικά χαρακτηριστικά είχαν και κατάντησαν ένα ανούσιο lifestyle πλαισιωμένο από πράσινα εμπορεύματα και υπηρεσίες.

Aρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους γοργά κι εδώ και έμελλε να φτάσουν μέχρι εμάς. Προφανώς, πολλοί θεωρούν ότι η γενικευμένη αρρώστεια του πλανήτη προσφέρεται για γιατρικά, ιδιαίτερα δε αν αυτά έχουν μια αγορά έτοιμη να τους τα πουλήσουν. Tο τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Tι να πει κανείς για τους «πράσινους επιχειρηματίες»; Στην καλύτερη περίπτωση, ότι είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι ο καπιταλισμός θα γίνει πράσινος. Eίναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι μια κοινωνική σχέση που επιβάλει μισθωτή εργασία για τη συσσώρευση αξίας και γι' αυτό αυξανόμενα συσσωρεύει και περιβαλλοντικές καταστροφές, θα μπορούσε ν’ αποκτήσει μια «ήπια», «φιλική στο περιβάλλον» μορφή. Στη χειρότερη περίπτωση, ότι οι «πράσινοι επιχειρηματίες» πολύ απλά έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχουν δυνατότητες για μια καλή και με προοπτική μπίζνα: η αυξανόμενη ανησυχία γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα έχει δημιουργήσει μια τεράστια αγορά εξατομικευμένων πράσινων καταναλωτών που συνήθως εξαντλούν την όλη τους «αγωνιστικότητα» στην αγοραστική τους δύναμη -ενδεικτικά, σε χώρες της βόρειας Ευρώπης υπάρχουν κατηγορίες προϊόντων όπου η συμμετοχή των βιολογικών φτάνει ακόμα και στο 40% της κατανάλωσης.

Και το ερώτημα που μπαίνει είναι λοιπόν: τι δουλειά έχουν οι Επιτροπές Αγώνα ενάντια στην καταστροφή, λεηλασία του περιβάλλοντος με τους πράσινους καπιταλιστές και τις δουλειές τους; Αν συμμετέχουμε κάποιοι άνθρωποι σε συλλογικότητες αγώνα, αυτό σημαίνει εξ’ ορισμού ότι δεν το κάνουμε για προσωπικό και πολύ περισσότερο επαγγελματικό όφελος. Ή μήπως όλα συνδυάζονται και μπορούμε να έχουμε και τη συνείδησή μας καθαρή και δουλειές με προοπτική;

Τέλος, δεν είναι μόνο ότι διαφωνώ με την έκκληση για συμμετοχή εκπροσώπων πράσινης επιχειρηματικότητας στο κίνημα, αλλά επιπλέον θεωρώ ότι ματαιοπονεί όποιος καταφεύγει σε τέτοιου είδους εκκλήσεις. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι υπάρχει η αντίθετη φορά μέχρι τώρα: τα οικολογικά κινήματα όταν έφθιναν κατέληγαν να παράγουν πράσινους επιχειρηματίες ή στελέχη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων...

Kατ. Mαστροδήμου, μέλος Eπιτροπής Aγώνα Θίσβης

Ανώνυμος είπε...

Στην εκδήλωση του Ναυπλίου ήταν μια ομάδα Μεσσηνίων που προωθούσε την κομποστοποίηση μικρής κλίμακας (για κήπους και διαμερίσματα), κάποιος ιδιώτης που πρόβαλλε τη δουλειά του για φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες που πρότεινε να μπουν σε δημόσια κτίρια και μονοκατοικίες, οι άνρνθρωποι του περιοδικού Έπαθλον, ένας ιδιώτης που προωθούσε την ανακύκλωση δομικών υλικών, ένα ΚΠΕ το ΠΑΚΟΕ κ.λ.π..
Οι επιχειρηματίες αυτοί είναι μικροί έως μικρομεσαίοι επαγγελματίες, που από αγάπη για το περιβάλλον ασχολούνται με τα θέματα αυτά. Οι δε ΜΗΚΥΟ δεν έχουν σχέση -και τονίστηκε αυτό- με τις ΜΗΚΥΟ της Λάτση και της Βαρδινογιάννη.
Τους καλέσαμε δε να συμμετέχουν και στα κινήματα (ορισμένοι συμμετέχουν φυσικά)ακριβώς για να τονίσουμε ότι δεν αγωνιζόμαστε για την τσέπη τους αλλά για ότι εμείς ισχυριζόμεστε.
Όμως αυτά απέχουν από ότι τους χρεώνεις στην ουσία με τη φρασεολογία σου, που τους κατατάσσεις στην παρέα των μεγαλοκαρχαριών της ενέργειας.
Όχι δα και ήττα των κινημάτων, όταν σε μια εκδήλωση εμφανίζονται λύσεις καθημερινότητας για την ανακύκλωση ή την ενέργεια. Η παρουσία τους κρίθηκε απαραίτητη γιατί πείθεται ο περαστικός ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ.
Θα πρέπει με αυτή τη λογική να χαρακτηρίσουμε και τους συναγωνιστές μας, που δουλεύουν στο Δημόσιο, που είναι δημοσιογράφοι, που τυπώνουν αφίσες και φυλλάδια για τις προεκλογικές εκστατείες πολιτικών αντιπάλων μας, που κάνουν εγκαταστάσεις καλοριφέρ, που πουλάνε σόμπες πετρελαίου, που στρώνουν με πίσσα τους δρόμους και όχι με πέτρινες πλάκες, που τοποθετούν κλιματιστικά, που ανοίγουν μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα, κ.α. πολλά σαν κοράκια που εκμεταλλεύονται το υπάρχον σύστημα κλπ.
Ποιός μίλησε για καπιταλισμούς, ποιός βάζει τα όρια και ποιός οριοθετεί τη σοσιαλιστική καθαρότητα;
Η ανάλυσή σου είναι καλή αλλά μη τρομοκρατούμαστε κιόλας, μη χρησιμοποιούμε λόγια που πιθανώς να θίγουν ανθρώπους, επειδή έχουν διαφορετικό πολιτικό σκεπτικό.