«Σήμερα, ο πόλεμος για το φυσικό αέριο –παρατηρεί το Foreign Policy- είναι αντίστοιχος με τη διαμάχη για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που οδήγησαν στο μοίρασμα της Ευρασίας τον 19ο αιώνα».
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση απο το antinews.gr, που ανεξάρτητα απο τις απόψεις που υιοθετεί, δίνει μια εικόνα του γεωπολιτικού τοπίου που διαμορφώνεται στην ενέργεια στην περιοχή μας.
Μπορεί στην Ελλάδα ο πόλεμος για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου να μπήκε με ιδιαίτερη ένταση στην ατζέντα της πολιτικής διαμάχης των δύο μεγάλων κομμάτων, μόλις προεκλογικά, όμως στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα στη Γερμανία υφίσταται εδώ και αρκετά χρόνια. Μόλις πρόσφατα, το καλοκαίρι, όταν ο «Πράσινος», πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσσερ, ανέλαβε και επίσημα σύμβουλος του γερμανικού ενεργειακού κολοσσού, RWE, για το αμερικανικό-ευρωπαϊκό σχέδιο του αγωγού, Nabucco, η κόντρα αναθερμάνθηκε. Πίσω από τον ενεργειακό πόλεμο, δεν βρίσκονται μόνον μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αλλά και σοβαρά γεωπολιτικά σχέδια, τα οποία επηρεάζουν άμεσα και τη χώρα μας. Πόσο μάλλον, αφού κοινή διαπίστωση, όπως φαίνεται από την πάρα πολύ καλή ανάλυση του Foreign Policy (Daniel Freifeld, 24/8/2009), είναι η θεματική αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας ως κυρίαρχου παράγοντα στη μεταφορά ενεργειακών πόρων στην Δύση. Αναβάθμιση, η οποία, είναι βέβαιον ότι θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στις σχέσεις της με την ΕΕ και θα πιέσει ισχυρά μέλη της Ένωσης να επανεξετάσουν την αρνητική στάση τους απέναντι στην Τουρκία.
Για την αντιγραφή: Δέσποινα Σπανούδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου