ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ «ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΒΟΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ»;

αναδημοσίευση απο Θεσπιακά blog

Eύλογες απορίες και ερωτηματικά διατυπώνονται στις συζητήσεις τους από μέλη των κατά τόπους περιβαλλοντικών κινήσεων, οργανώσεων και από ενεργούς πολίτες που τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιήθηκαν στα πλαίσια της Συμπαράταξης Βοιωτών για το Περιβάλλον για την αποτελεσματικότητα της Συνέλευσης της Συμπαράταξης, η οποία θα γίνει το Σάββατο, 22 Ιανουαρίου 2011, ώρα 5.30 μ.μ. στην αίθουσα του Συνεδριακού Κέντρου

Αλιάρτου

Φωτο από την εκδήλωση "Απόβαση στην Αντίκυρα     

   

Απορίες γιατί η μνημονιακή κρίση μεγαλώνει ραγδαία σε όλη την χώρα αλλά και ιδιαίτερα στην Βοιωτία τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων και των αγροτών. Αυξάνει την ανεργία οδηγώντας πολλούς μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες στο λουκέτο. Σ΄ αυτές τις συνθήκες φαντάζει για πολλούς σαν πολυτέλεια, ή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η απαίτηση των Βοιωτών Πολιτών, όπως είχε διατυπωθεί με επιτυχία μέχρι τώρα, για προστασία του περιβάλλοντος από την αυταρχική, άναρχη, χωρίς όρους και όρια βιομηχανική επέκταση στην περιοχή μας.
Είναι χαριστικά από την άποψη αυτή τα γεγονότα όπως το ότι στο ν/σ της κ. Μπιρμπίλη για την «Προστασία της βιοποικιλότητας» που ανεβάζει την αρτιότητα οικοπέδων προς δόμηση σε περιοχές Natura από τα σημερινά 4 στρέμματα στα 10, ο Κ. Καρτάλης, υποστήριξε πως «ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ» καθώς και η οργάνωση εκδήλωσης από τους συλλόγους αποφοίτων πανεπιστημίων Καίημπριτζ, Χάρβαρντ, Όξφορντ, Πρίνσετον και Στάνφορντ, την Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011, με θέμα «Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ».

Ερωτηματικά για το αν μπορούν οι ενεργοί πολίτες της Βοιωτίας, που αναμένεται να συμμετάσχουν μαζικά στην ανοικτή, όπως πάντα σε όλους τους πολίτες, Συνέλευση της Συμπαράταξης, να ιεραρχήσουν σωστά τα προβλήματα και να συνθέσουν ένα νέο, ενωτικό, αποτελεσματικό πρόγραμμα δράσης που να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες κρίσης. Ένα πρόγραμμα δράσης το οποίο να εμπνέει τους πολίτες και να ενώνει τους κοινωνικούς, πολιτικούς και κομματικούς οργανισμούς, οι οποίοι θα έπρεπε φύσει και θέσει να υποστηρίζουν τέτοια κινήματα.
Είναι η δεύτερη Συνέλευση της Συμπαράταξης που γίνεται στην Αλίαρτο. Φιλοδοξία της πρέπει είναι και πάλι, όπως πριν 2 χρόνια, να γίνει σύνθεση των προτάσεων των ενεργών πολιτών της Βοιωτίας από την Αντίκυρα μέχρι τα Οινόφυτα και από την Θίσβη μέχρι το Κόκκινο για ένα πρόγραμμα δράσης που να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες.
Θεσπιακά blog

Τα προβλήματα της Βοιωτίας παραμένουν και οξύνονται- Κάλεσμα για παράσταση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο την Τετάρτη 21/10

Στην γενική συνέλευση της Συμπαράταξης που έγινε την Κυριακή 18/10 στη Θήβα, διαπιστώθηκε ότι παρά τα όσα έχουν δημοσιοποιηθεί απο τη δράση των ενεργών πολιτών και των περιβαλλοντικών κινήσεων, κρίσιμα περιβαλλοντικά και χωροταξικά προβλήματα παραμένουν και εξελίσσονται με την ανοχή όλων των αρμοδίων.

Τους προηγούμενους μήνες, στο μέτωπο της βιομηχανικής ρύπανσης δεν σημειώθηκαν ουσιαστικές βελτιώσεις αντίθετα τόσο στον Ασωπό, όσο και στην Αντίκυρα υπήρξαν αρνητικές εξελίξεις. Πρόσφατα ο Νομάρχης Βοιωτίας εξέδωσε άδεια με την οποία παρατείνει για άλλα τρία χρόνια τη διάθεση της κόκκινης λάσπης του Αλουμινίου της Ελλάδας στη θάλασσα, παρά το γεγονός ότι πριν απο ένα χρόνο διαβεβαίωνε κατηγορηματικά για το αντίθετο και πριν απο δύο χρόνια, το Νομαρχιακό Συμβούλιο είχε γνωμοδοτήσει πανηγυρικά κατά της ανανέωσης των περιβαλλοντικών όρων του Αλουμινίου.

Αντίστοιχα, η μη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Σχηματαρίου -Οινοφύτων συμβάλλει στην ρύπανση του Ασωπού και δημιουργεί αφόρητες συνθήκες σε ολόκληρο τον οικισμό των Οινοφύτων.

Στην Θήβα, η έγκαιρη δημοσιοποίηση και κινητοποίηση κατά της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης του εργοστασίου καύσης απορριμμάτων, ανάγκασε ακόμη και το δήμαρχο της πόλης να δηλώσει την αντίθεσή του στο σχέδιο. Ωστόσο μήνες μετά την αποκάλυψη ότι η μελέτη είχε έρθει στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, δεν έχει δημοσιοποιηθεί ακόμη το περιεχόμενο της, γεγονός ανησυχητικό.

Σε εξέλιξη βρίσκονται τα έργα για τρεις νέες μονάδες φυσικού αερίου στην Αντίκυρα, τη Θήβα και τη Θίσβη ενώ κατασκευάζεται με γοργούς ρυθμούς τόσο ο αγωγός φυσικού αερίου Μαυρομάτι-Θίσβη, όσο και η γραμμή μεταφοράς ρεύματος.

Στον ορεινό όγκο του Ελικώνα, συνεχίζονται οι χωρίς σχέδιο αδειοδοτήσεις αιολικών πάρκων που μαζί με τα νέα μεταλλεία, διαγράφουν ένα δυσοίωνο μέλλον για τα τελευταία δάση της Βοιωτίας. Πρόσφατα μάλιστα το δημοτικό συμβούλιο Κορώνειας, γνωμοδότησε θετικά σε επέκταση και νέα αιολικά παρκα, ανατρέποντας προηγούμενη απόφαση του και σε αντίθεση με την προσφυγή που έχει καταταθέσει κατά της υφιστάμενης εγκατάστασης!

Με βάση όλα τα παραπάνω, διαπιστώσαμε ότι απαιτείται ανασύνταξη της δράσης όσων αντιστέκονται σε αυτές τις επιλογές.

Αποφασίσαμε να παρασταθούμε στο νομαρχιακό συμβούλιο την Τετάρτη 21/10 και να καλέσουμε όλους όσους ενδιαφέρονται για τη διάσωση του Ελικώνα να συμμετέχουν. Οι εξελίξεις, μας χρειάζονται όλες και όλους παρόντες.

Για τη Συμπαράταξη, την πολιτική και την αριστερά

Είναι γνωστό ότι ένα σημαντικό τμήμα ενεργών πολιτών αντιμετωπίζει πρόβλημα ουσιαστικής πολιτικής εκπροσώπησης, και συνολικά και σε τοπικό επίπεδο. Το πρόβλημα εμφανίζεται ιδιαίτερα οξύ στις τοπικές κοινωνίες (και στη Βοιωτία), όπου το τοπικό πολιτικό προσωπικό εμφανίζεται από ανεπαρκές έως ανίκανο να υποστηρίξει τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των πολιτών και να συμβαδίσει με τις διαθέσεις του. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, εμφανίζεται διαβρωμένο και υποτακτικό, απέναντι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που δρουν στο νομό μας.

Από την άλλη πλευρά, πρωτοβουλίες – “κινήματα πολιτών” (με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της “Συμπαράταξης Βοιωτών για το περιβάλλον”) καταφέρνουν, σε πολλές περιπτώσεις και για συγκεκριμένα ζητήματα, να προβάλλουν σαν η μοναδική δύναμη ουσιαστικής πολιτικής παρέμβασης και υπεράσπισης των πολιτών. Το γεγονός αυτό, φοβάμαι ότι, μερικές φορές, δημιουργεί τη λαθεμένη εντύπωση ότι οι κοινωνικές πρωτοβουλίες μπορούν να υποκαταστήσουν το κενό της πολιτικής εκπροσώπησης, με αποτέλεσμα να φορτώνονται ένα βάρος που, σε “κανονικές” συνθήκες, δεν τους ανήκει. Και που αν επιχειρήσουν να το αναλάβουν, υπό πίεση, θα χάσουν πολλά πράγματα από τη δυναμική, την πολυχρωμία, τον αυθορμητισμό και την αυθεντικότητά τους.

Η λογική αυτή εκφράστηκε και σε πρόσφατη παρέμβαση συναγωνιστή μας, στην οποία επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί, και σωστά, από την αντίληψη των απολίτικων κινημάτων. Στην παρέμβαση αυτή, γίνεται λόγος για “ανάγκη για σαφέστερη διατύπωση της πολιτικής πρότασής της. Ότι, δηλαδή, το κίνημα που εκπροσωπεί η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ είναι πολιτικό και όχι «απολίτικο», οικολογικό κίνημα και έχει πανδημοκρατικό χαρακτήρα και αριστερή ενωτική πρόταση”. Με αφορμή αυτήν την παρέμβαση, θα ήθελα να καταθέσω τις δικές μου σκέψεις:

1. Όταν αναφερόμαστε σε κοινωνικά κινήματα δεν εννοούμε ασφαλώς τα υποκατάστατα - παρατάξεις των πολιτικών κομμάτων στις επιμέρους δράσεις (περιβάλλον, συνδικαλισμός, ενέργεια κλπ.). Αναφερόμαστε σε πρωτοβουλίες που ξεκινούν από τα κάτω, από πραγματικό ενδιαφέρον των πολιτών για την επίλυση συγκεκριμένων ζητημάτων, εξασφαλίζουν πλατιά συμμετοχή, αποκτούν συνεκτικούς στόχους και, κυρίως, έχουν αντοχή στο χρόνο. Η αναζήτηση και ο προσδιορισμός των βαθύτερων αιτιών των προβλημάτων είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το βαθμό, αλλά και το εύρος της πολιτικοποίησης των επιμέρους κινημάτων. Είναι αυτονόητο, ότι η φυσική πολιτικοποίηση των κινημάτων, μέσα από τις ίδιες τις εμπειρίες και την πολιτική ωρίμανση αυτών που συμμετέχουν, είναι κάτι που πρέπει και να προβληματίζει και να επιδιώκεται.

2. Στην περίπτωση της Συμπαράταξης, αν τα παραπάνω είναι σωστά, οι πρωτοβουλίες που εκφράζει απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν κίνημα. Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια, σε βάθος χρόνου, για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Το γεγονός ότι η Συμπαράταξη έχει την πρωτοβουλία σε μια σειρά ζητήματα, είναι προϊόν της ανικανότητας και της ανεπάρκειας του πολιτικού δυναμικού του νομού, κυρίως των κομμάτων εξουσίας, αλλά όχι μόνο, και όχι του δεδομένου πολιτικού ρόλου που παίζει ή μπορεί να παίξει η ίδια. Και δεν είναι αλήθεια, φυσικά, πως υφίσταται πολιτική πρόταση της Συμπαράταξης. Ας είμαστε πιο προσγειωμένοι και ας μην κοιτάμε τον ίσκιο μας και νομίζουμε ότι γίναμε γίγαντες.

3. Ο ρόλος των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων και αυτών των κοινωνικών κινημάτων, αν και δεν χωρίζονται με σινικά τείχη, είναι απολύτως διακριτός. Και σε ότι αφορά το περιεχόμενο και σε ότι αφορά τη διαδικασία.
· Τα πολιτικά κόμματα ξεκινούν από μια ενιαία πολιτική αντίληψη, που, συνήθως, έχει αναφορά και σε κάποιο κλειστό ιδεολογικό σχήμα. Με βάση αυτήν την αντίληψη προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα επιμέρους φαινόμενα και να προτείνουν λύσεις. Ιδιαίτερα τα κόμματα που εμπλέκονται ή προσβλέπουν στην εμπλοκή τους με τη διαχείριση της εξουσίας είναι αναγκασμένα να κάνουν συμβιβαστικές επιλογές, καθώς πρέπει να ισορροπήσουν ανάμεσα στα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας και των διαφόρων μορφών του κεφαλαίου.
· Τα κοινωνικά κινήματα, αντίθετα, ξεκινούν από επιμέρους ζητήματα, επικεντρώνουν, σε πρώτη φάση, στο άμεσο αποτέλεσμα, και γι αυτό έχουν πολιτική ποικιλομορφία, προσεγγίζουν τις αιτίες των προβλημάτων μέσα από την ίδια τους την εμπειρία, εκφράζουν πιο αυθεντικά το συμφέρον τους, χωρίς μεσολαβήσεις, δίνουν το δικό τους πολιτικό στίγμα στις διεκδικήσεις τους, που, πάλι όμως, κινείται στο πλαίσιο της ιδιαίτερης θεματικής τους.

4. Τα κινήματα των πολιτών, κατά συνέπεια, αν θέλουν να αποτελέσουν πλειοψηφικά ρεύματα στις τοπικές κοινωνίες, και όχι μικρές ομάδες πρωτοπόρων πολιτικών ακτιβιστών, δύσκολα θα φτάσουν στη διατύπωση συνολικής πολιτικής πρότασης. Τουλάχιστον, σαν μεμονωμένες συλλογικότητες. Το αντίθετο θα μπορούσε να συμβεί, μόνο μέσα από την ουσιαστική συνάντηση με άλλα κοινωνικά κινήματα και μια βασανιστική προσπάθεια σύγκλισης στόχων και επιδιώξεων. Μιλάμε για μια συνάντηση στην οποία δεν θα προσέλθει η κάθε πλευρά με μια συνολική πολιτική πρόταση για διαπραγμάτευση, αλλά με την ιδιαιτερότητα των επιμέρους επεξεργασιών σε μια προσπάθεια σύνθεσης.

5. Μέσα από μια τέτοια διαδικασία, θα μπορούσε να ανοίξει ένας δρόμος συμπόρευσης κοινωνικών κινημάτων και εκείνων ή εκείνης της πολιτικής δύναμης που θα αποδείξει στην πράξη ότι μπορεί να εκφράσει πολιτικά τα κοινωνικά κινήματα. Αναφέρομαι σε συμπόρευση και όχι σε εκχώρηση της πολιτικής εκπροσώπησης ή εξάρτηση από κανένα κόμμα. Τα κοινωνικά κινήματα πρέπει να έχουν την ελευθερία της κριτικής, απέναντι σε οποιασδήποτε μορφής εξουσία. Στην αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για νέες ήττες και οπισθοχωρήσεις (μια αναφορά στον υπαρκτό σοσιαλισμό, αλλά και στην πρόσφατη δική μας εμπειρία της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, αρκεί)

6. Την αναφορά στα αριστερά χαρακτηριστικά, που πρέπει να αποκτήσει η Συμπαράταξη, για τους παραπάνω λόγους τη βρίσκω ατυχή. Πρώτο, γιατί τα αριστερά χαρακτηριστικά προϋποθέτουν συμφωνία σε μια γενικότερη κοσμοαντίληψη, πράγμα που δεν το θεωρώ εφικτό, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Δεύτερο, γιατί παραπέμπει στην υπαρκτή πραγματικότητα της αριστεράς στη χώρα μας και στο νομό μας (σε όλες τις εκδοχές της), που δεν έχει δείξει ικανή να εκπροσωπήσει πολιτικά, αυτές, έστω, τις πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει μέχρι τώρα. Τρίτο, γιατί ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι της Συμπαράταξης είναι έξω από τη λογική “αριστεράς” - “δεξιάς” κλπ. Και δεν είναι το πιο συντηρητικό κομμάτι της, ούτε μπορεί να χρεωθεί σε μια κατηγοριοποίηση που ούτε την επέλεξε, ούτε την υιοθετεί.

7. Η Συμπαράταξη, όπως και οι άλλες κοινωνικές πρωτοβουλίες, δεν πάσχουν, κυρίως, από πολιτικούς προσδιορισμούς, αλλά από το βάθος της δράσης τους, τη συστηματική ενασχόληση με τα κοινά και την καθημερινή επαφή με τους συμπολίτες μας. Και τα πολιτικά χαρακτηριστικά θα τα αποκτήσει, όχι με ατέρμονες συζητήσεις ιδεολογικού χαρακτήρα, αλλά μέσα από την καθημερινή πολιτική και δημοκρατική εκπαίδευση του καθενός μας στους αγώνες. Και ούτε υπάρχει ανάγκη να τα προδιαγράψουμε. Πρώτιστη προτεραιότητα θεωρώ την καλλιέργεια δεσμών αλληλέγγυας δράσης με κάθε ενεργό πολίτη του νομού και πρωταρχικής σημασίας στοιχείο το να καταφέρνουμε να πετυχαίνουμε μικρές ή μεγαλύτερες καθημερινές νίκες στα ζητήματα που μας απασχολούν. Το βλέμμα στην κοινωνία, λοιπόν, και όχι στον αφαλό μας.

8. Σε κάθε περίπτωση, για τους ανυπόμονους υπάρχει και το πεδίο της “καθαρόαιμης” πολιτικής. Το γεγονός ότι, σε αυτή τη συγκυρία, η Συμπαράταξη έχει δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για διάλογο και δράση δεν δικαιολογεί, νομίζω, το γεγονός να της φορτώνουμε όλες μας τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς. Από τα κτήματα που διεκδικεί η εκκλησία, μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού. Ας την αφήσουμε να αναπνεύσει ελεύθερα και να δείξει, στην πράξη, μέχρι που μπορεί να φτάσει. Στο κάτω – κάτω, όπως λέει και ένα τραγούδι του Κηλαηδόνη: “εμείς αντέξαμε τόσα και τόσα, δεν θα μας τρομάξει τώρα ο καπιταλισμός”.

29/11/2008
Τάσος Κεφαλάς

Συνέλευση Συμπαράταξης

Την Κυριακή 30/11 και ώρα 11.30 π.μ., στο Δημαρχείο Θεσπιών. Η συνέλευση είναι ανοιχτή σε όλους με περιεχόμενο :

- την αλληλοενημέρωση για τα θέματα που απασχολούν τις κινήσεις πολιτών

- τη στάση της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, για τα περιβαλλοντικά προβλήματα

- τις επόμενες δράσεις όπως

• συνέντευξη τύπου Συμπαράταξης
• συμμετοχή σε εκδηλώσεις για την Παγκόσμια ημέρα κατά της κλιματικής αλλάγής
• συμμετοχή σε ενημερωτικές εκδηλώσεις εκτός νομού (Ιτέα, Δομοκός) κλπ

- την αποτίμηση του τριήμερου διαλόγου για την ενέργεια και των επόμενων δράσεων των πολιτών κατά του λιθάνθρακα

και ότι άλλο προκύψει από τη συζήτηση.

ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ «ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ»

ΚΑΙ ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ

«Είναι οικολόγος», «αυτοί αμολάνε λύκους, φίδια και σκορπιούς», «θέλουνε να κλείσουνε τα εργοστάσια», «θέλουν να γκρεμίσουν τα κιόσκια», «θέλουν να εκθέσουνε τον Δήμο», «είναι αντιπρόσωπος καμμιάς εταιρίας εμφυαλώσεως νερού», «είναι αντίθετοι με τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας» και άλλα πολλά φαιδρά και μη ακούγονται αντί επιχειρημάτων για να αντικρουσθούν οι απόψεις που τα μέλη της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΒΟΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ προβάλλουν στους πολίτες. Η απάντηση «μας πήρανε χαμπάρι, τώρα…. που μας κατάλαβαν πως θα κάνουμε τη δουλειά μας;» δεν ικανοποιεί από πλευράς πληρότητας και ουσίας. Κάποτε οι μηχανισμοί του κατεστημένου στη χώρα μας, για να «χαρακτηρίσουν» τους προοδευτικούς ανθρώπους και τους αγωνιστές, τους λέγανε άθεους, αναρχικούς, κομμουνιστές που θέλανε να τους πάρουνε τα σπίτια, που θέλουνε να γκρεμίσουν τις εκκλησίες, να διαλύσουν την οικογένεια, ότι είναι πράκτορες ξένων χωρών. Τουλάχιστον αυτοί οι χαρακτηρισμοί, όσο χοντροκομμένοι και να ήσαν, είχαν κάποιο πολιτικό νόημα και περιεχόμενο, ενώ οι σημερινοί, που εκτοξεύονται με κουτοπόνηρο-αθώο τρόπο κατά των μελών του κινήματος που εκπροσωπεί η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΒΟΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, είναι απολίτικοι και για να γελάμε μόνο. Όμως είναι έτσι; Φαίνεται να είναι αντιφατικό.

Σήμερα, που υποτίθεται ότι η οικονομία, η κοινωνία, το μορφωτικό επίπεδο του κόσμου και η πολιτική έχουν αναπτυχθεί και έχουν εξελιχθεί, να χρησιμοποιούνται τόσο πισωδρομικοί χαρακτηρισμοί. Σε επίσημες εκδηλώσεις που έχουν οργανωθεί από Επιτροπές Πρωτοβουλίας Πολιτών, κάποιοι ομιλητές, παριστάνοντας τους αφελείς, αποκαλούν δημόσια, δήθεν κολακευτικά, «οικολόγους», τους ενεργούς πολίτες. Στις ιδιωτικές συζητήσεις τους με τους «φίλους» τους, ο χαρακτηρισμός αυτός χρησιμοποιείται από τους ίδιους σαν ύβρις. Το ίδιο τροπάριο προσπαθούν να ψάλλουν και ορισμένα τοπικά μέσα. Με τον τρόπο αυτό αφενός θέλουν να αποκοιμίσουν τα πολιτικά ανακλαστικά, αφετέρου να δυσφημήσουν στον κόσμο, ιδιαίτερα στους ανθρώπους με χαμηλό μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο και να παρουσιάζουν σαν ίδια με όλους τους άλλους την ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Υπάρχουν και κάποιοι που θαυμάζουν τους αγώνες της αλλά δεν είναι ενημερωμένοι και δεν διακρίνουν το ενωτικό, αγωνιστικό και ανατρεπτικό μήνυμα της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ και πράγματι, για να κάνουν το χατίρι των μελών της ….εκτιμούν τους οικολόγους. Με όλα τα παραπάνω και με άλλες παρόμοιες συμπεριφορές άσπονδων φίλων και αντιπάλων, αποκαλύπτεται η αδυναμία τους να αντιπαραθέσουν επιχειρήματα αλλά ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια για να συσκοτίζεται η ουσία της πολιτικής της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ. Να διαστρεβλώνεται το πολύχρωμο, πανδημοκρατικό, ενωτικό, αποτελεσματικό, ελπιδοφόρο και ανατρεπτικό μήνυμα των αγώνων στους οποίους πρωτοστατεί η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Να υποβαθμίζεται ο καταλυτικός της ρόλος στην λειτουργία των θεσμικών οργάνων και κυρίως στην ανάπτυξη μιας πρωτοφανούς για τα Βοιωτικά δεδομένα αμεσοδημοκρατικής δράσης δικτύου των πολιτών.

Το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η διέξοδος από την κρίση που περνάει ο τόπος μας, η Βοιωτία, εξ αιτίας της ασύδοτης επιθετικής και βίαιης εκβιομηχάνισης που επιχειρείται, θα είναι, τελικά, η καταδίκη του δικομματισμού και η αποφασιστική ενίσχυση της Αριστεράς και σε τοπικό επίπεδο. Ενίσχυση, που όπως φαίνεται, πρέπει πρώτα και κύρια να συντελεστεί με την ανάπτυξη των κινημάτων, όπως το κίνημα που ενσαρκώνει η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΒΟΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ αλλά και των άλλων κινημάτων που αναπτύσσονται στη Βοιωτία, το εργατικό, το αγροτικό, γιατί αλλιώς δεν θα είναι δυνατή ούτε θα έχει νόημα ούτε προοπτική αυτή η ενίσχυση.

Το προφίλ της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ είναι φανερό από τα κείμενα και την δράση της και είναι γνωστό και αποδεκτό από πολύ μεγάλη μερίδα των πολιτών της Βοιωτίας. Μετά από ενάμισυ χρόνο λειτουργίας και αγωνιστικής παρουσίας, προκύπτει ανάγκη για σαφέστερη διατύπωση της πολιτικής πρότασής της. Ότι, δηλαδή, το κίνημα που εκπροσωπεί η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ είναι πολιτικό και όχι «απολίτικο», οικολογικό κίνημα και έχει πανδημοκρατικό χαρακτήρα και αριστερή ενωτική πρόταση. Αυτό το χαρακτηριστικό πρέπει να προβληθεί περισσότερο για να μην αφήνονται περιθώρια για «παρανοήσεις». Άλλωστε «απολίτικα» οικολογικά κινήματα δεν υπάρχουν παρά μόνο όταν θέλουν να συγκαλύψουν τις συντηρητικές επιλογές τους και την συντηρητική προέλευση και προοπτική τους.

Πάνος Λάμπρου

Διαβεβαιώσεις χωρίς δεσμεύσεις, από τον όμιλο Μυτιληναίου

Οι κοινές δράσεις Greenpeace και κινήσεων πολιτών της περιοχής του Κορινθιακού, που εξελίχθηκαν στη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, έκλεισαν με συνάντηση με τον κ. Μυτιληναίο και διευθυντικά στελέχη του ομίλου, που έγινε τη Δευτέρα 6/10. Στη συνάντηση πήραν μέρος, από τη Greenpeace ο διευθυντής της κ. Ν. Χαραλαμπίδης και ο υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής κ. Δ. Ιμπραήμ, καθώς και εκπρόσωπος της Συμπαράταξης Βοιωτών για το περιβάλλον.

Οι εκπρόσωποι της Greenpeace και της Συμπαράταξης μετέφεραν την κατηγορηματική τους αντίθεση σε οποιαδήποτε σκέψη εισαγωγής του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, αμφισβήτησαν το σενάριο των διογκωμένων ενεργειακών αναγκών, άσκησαν κριτική στο σχέδιο του νέου ενεργειακού σχεδιασμού, αντιπαρέβαλαν την ανάγκη σοβαρών πολιτικών εξοικονόμησης ενέργειας, ελεγχόμενης χρήσης του φυσικού αερίου και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ζήτησαν, τέλος, διευκρινίσεις για τη στάση του ομίλου στο θέμα της σχεδιαζόμενης μονάδας λιθάνθρακα στην Αντίκυρα Βοιωτίας.

Από την πλευρά του, ο κ. Μυτιληναίος εκτίμησε σαν αρνητικό το κλίμα και ελάχιστα πιθανή την προοπτική εγκατάστασης λιθανθρακικών μονάδων στην Ελλάδα, γεγονός που απέδωσε στην αποτυχημένη προσπάθεια των ΔΕΗ – RWE, στο κλίμα μηδενικής, σχεδόν, αποδοχής του λιθάνθρακα από την κοινωνία, καθώς και στις οικονομικές παραμέτρους ενός τέτοιου εγχειρήματος. Με αυτά τα δεδομένα, διαβεβαίωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει η εγκατάσταση της μονάδας λιθάνθρακα στην Αντίκυρα, αφήνοντας, ωστόσο, ανοιχτό το ενδεχόμενο, σε μεταγενέστερο χρόνο (“μετά από κάποια χρόνια”) να επανεξετάσει τη θέση αυτή. Δεν υπήρξε δέσμευση, εξάλλου, για απόσυρση της σχετικής αίτησης στη ΡΑΕ (η οποία, ας σημειωθεί, έχει λάβει σχετική γνωμοδότηση).

Ο εκπρόσωπος της Συμπαράταξης ζήτησε διευκρινίσεις για μια σειρά ζητήματα που έχουν ανακύψει, σχετικά με τις γενικότερες ενεργειακές δραστηριότητες του ομίλου στην περιοχή της Αντίκυρας, αλλά και τη μέχρι τώρα περιβαλλοντική συμπεριφορά του. Οι απαντήσεις, στα κυριότερα από αυτά, μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

· Δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης στη βασική επιδίωξη της δημιουργίας ενεργειακού κέντρου στην Αντίκυρα. Σε ότι αφορά την πρόθεση δημιουργίας και τρίτης μονάδας φυσικού αερίου, ειπώθηκε ότι δεν είναι ζήτημα προτεραιότητας για τον όμιλο (“δεν είναι εξασφαλισμένη και η δυνατότητα παροχής της αναγκαίας ποσότητας φυσικού αερίου”). Σημειώνουμε ότι, η περιοχή έχει απαλλοτριωθεί, αποκλειστικά, για τη δημιουργία των εγκαταστάσεων της αλουμίνας και του αλουμινίου, ενώ ο ίδιος ο όμιλος αναγνωρίζει ότι η περιοχή δεν εντάσσεται σε ΒΙ.ΠΕ. ή άλλου είδους ζώνη.
· Η λήψη των αναγκαίων αδειών χρήσης του θαλασσινού νερού, για τη ψύξη των εγκαταστάσεων της πρώτης μονάδας του φυσικού αερίου (συμπαραγωγής), παραπέμφθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο, αφού θα έχουν εγκριθεί οι νέοι περιβαλλοντικοί όροι (σημειώνουμε ότι η έλλειψη των αδειών ήταν μία από τις παραβάσεις που εντόπισαν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος, στον πρόσφατο έλεγχό τους, επιβάλλοντας πρόστιμο 300.000 €).
· Παρουσιάστηκε σαν δεδομένη η παύση της λειτουργίας της μονάδας μαζούτ, ταυτόχρονα με την πλήρη λειτουργία της μονάδας συμπαραγωγής, παρόλο που η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της (από την ΑτΕ, στην ENDESA Ελλάς) επιβάλλει διαδικασία απόκτησης άδειας παραγωγού θερμότητας και παρόλο που δεν είναι δεδομένη η συνεχής λειτουργία της μονάδας (“θα είναι όρος της περιβαλλοντικής αδειοδότησης”, ειπώθηκε).
· Διευκρινίστηκε ότι όταν μιλούν για βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών (με τη λειτουργία της μονάδας συμπαραγωγής και με τον όρο της διακοπής της λειτουργίας της μονάδας μαζούτ) αναφέρονται στους τοπικούς ρύπους και όχι στο σύνολο των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.
· Για την απόθεση της κόκκινης λάσπης στον Κορινθιακό, δόθηκε η διαβεβαίωση ότι θα έχει σταματήσει ολοκληρωτικά μέχρι το τέλος του 2011. Επιβεβαίωσαν ότι η μέχρι τώρα απόθεση στη θάλασσα της κόκκινης λάσπης στηρίζεται σε απόφαση του 1972, της νομαρχίας Βοιωτίας (του τμήματος κοινωνικών υπηρεσιών!). Σημειώνουμε ότι η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Βοιωτίας, με ερώτημά της στο ΥΠΕΧΩΔΕ, έχει υποβάλλει ερώτημα για την ύπαρξη των σχετικών αδειοδοτήσεων, ενώ αντίστοιχη ερώτηση έχει υποβληθεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ και από τους βουλευτές Μ. Παπαγιαννάκη και Ν. Τσούκαλη.
· Επιβεβαιώθηκε, επίσης, ότι μικρό μόνο μέρος της λάσπης, που αποτίθεται στη ξηρά, έχει εξασφαλισμένη διάθεση (στην τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ), ενώ υπό εξέταση βρίσκονται μια σειρά άλλοι τρόποι και τεχνικές διάθεσης.

Η Συμπαράταξη, παρόλο που εκτιμά σαν θετική εξέλιξη τη σταδιακή διακοπή της απόθεσης της κόκκινης λάσπης στον Κορινθιακό, έχει εκφράσει την ανησυχία της για το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί ακόμη ένας αξιόπιστος και ασφαλής τρόπος διάθεσής της στη ξηρά, κάνοντας λόγο για τον κίνδυνο εμφάνισης κόκκινου νέφους. Για την κριτική της αυτή έχει δεχθεί τα πυρά εκπροσώπων του ομίλου. Ο εκπρόσωπος της Συμπαράταξης απαντώντας, παρέθεσε απόσπασμα από τη μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του ομίλου (της οποίας την έγκριση αναμένουν), όπου αναφέρεται χαρακτηριστικά: “Η επιλογή της διάθεσης των καταλοίπων βωξίτη στη θάλασσα βασίστηκε στο γεγονός ότι οι φυσικοχημικές τους ιδιότητες και η προέλευσή τους ήταν συγκρίσιμη με εκείνη των ιζημάτων της Μεσογείου ή της λάσπης που βρίσκεται στον πυθμένα της Μεσογείου. Η εναλλακτική λύση της διάθεσης στην επιφάνεια του εδάφους απορρίφθηκε, αφενός επειδή δεν υπήρχαν κατάλληλες εκτάσεις στην περιοχή και, αφετέρου επειδή το υλικό θα προκαλούσε σημαντικά προβλήματα σκόνης”.

Δευτέρα 21/4, στις 12, συνάντηση φορέων της Βοιωτίας στο ΕΒΕ

Η Βοιωτία μετατρέπεται σε ενεργειακή και βιομηχανική χαβούζα

Ο νομός μας προορίζεται να αποτελέσει μια «πίσω αυλή της Αττικής», υποδεχόμενος ανεξέλεγκτα βιομηχανικές και ενεργειακές μονάδες και, πιθανότατα, και άλλες «βρώμικες» δραστηριότητες, όταν κάθε προσπάθεια ήπιας, βιώσιμης ανάπτυξης θα έχει υπονομευθεί. Να μην το επιτρέψουμε!