Διήμερο πολιτικών εκδηλώσεων στο Συνεδριακό Κέντρο Κρύας 
Η κίνηση αυτόνομων φοιτητών Πανεπιστημίου Λιβαδειάς και η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, διοργανώνουν εκδηλώσεις
- για την αιματοχυσία και την Ισραηλινή εισβολή και κατοχή στη Γάζα,
- τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη, τις συλλήψεις εφήβων και νεολαίων, τη βία απέναντι σε μετανάστες και εργαζόμενους, την ραγδαία οικονομική κρίση.
Οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν :
Οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν :
Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009, 7.00 μ.μ.:
Προβολή ταινίας: The Take (2004) του Avi Lewis
Συζήτηση για τα γεγονότα του Δεκέμβρη και την Οικονομική Κρίση
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009, 11.30 π.μ.:
Προβολή ταινίας: The Take (2004) του Avi Lewis
Συζήτηση για τα γεγονότα του Δεκέμβρη και την Οικονομική Κρίση
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009, 11.30 π.μ.:
Προβολή ντοκιμαντέρ για την Γάζα
Συζήτηση με τον Μιχιάρ Εκτάμι, πρόεδρο της Ένωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων
5 σχόλια:
Το ιστορικό και τα ...σαράντα κύματα της εκδήλωσης:
Η αρχική σκέψη μιας ομάδας ενεργών πολιτών πολλοί απο τους οποίους είναι μέλη και της Συμπαράταξης, ήταν μια εκδήλωση συμπαράστασης στην Παλαιστίνη.
Ταυτόχρονα σχεδόν εκδηλώθηκε ενδιαφέρον απο την ομάδα των φοιτητών της κατάληψης του Πανεπιστημίου Λιβαδειάς, για συνδιοργάνωση εκδήλωσης με ευρύτερο πλαίσιο λόγω και των πρόσφατων εξελίξεων και γεγονότων στη χώρα.
Έτσι λοιπόν σχεδιάστηκε ένα διήμερο εκδηλώσεων στις 23 και 24 /1 για το χώρο του Πανεπιστημίου.
Επειδή όμως η κατάληψη έληξε και δεν στάθηκε δυνατό να εξασφαλιστεί άδεια για το Πανεπιστήμιο, αλλάξαμε το χώρο. Και επειδή στις 23 είχε προγραμματιστεί εκδήλωση συμπαράστασης στους Παλαιστινίους απο άλλους φορείς στην πόλη μας, μετατοπίσαμε κατά μια ημέρα και το χρόνο ώστε να μην συμπέσουμε.
Κατά τα λοιπά θα χαρούμε πολύ να έχουν συμμετοχή οι εκδηλώσεις αυτές, γιατί έτσι θα δοθεί η ευκαιρία για να ανταλλάξουμε απόψεις για θέματα που μας απασχόλησαν πολύ και είναι ακόμη νωπά, αλλά και να εκφράσουμε έμπρακτα τη συμπαράστασή μας σε όσους την χρειάζονται.
ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΓΑΝΩΝ ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ- 40 "σπιτάκια" καμένα, 500 άστεγοι, μαλώνουν στο Δημοτικό Συμβούλιο για το πως μπήκε η φωτιά και τι να κάνουν με τους άστεγους.
http://orfni.blogspot.com/
Δέκα ετών πια το ευρώ έχει ενηλικιωθεί αρκετά ώστε να μπορεί κάποιος να εκτιμήσει τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Ολόκληρο το οικοδόμημά του είχε στηριχτεί σε μια μεγάλη προσδοκία: ότι το ενιαίο νόμισμα θα επέτρεπε στην Ευρώπη να γίνει μια ανταγωνιστική παγκόσμια δύναμη με πολιτική και κοινωνική σταθερότητα.
Πώς ακριβώς; Ως προς αυτό, οι πολιτικές ηγεσίες και οι κεντρικοί τραπεζίτες καλλιέργησαν στους ευρωπαϊκούς λαούς μια μεγάλη αυταπάτη: ότι με το αγγλοσαξονικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο και την ευελιξία της εργασίας, οι ευρωπαϊκές χώρες θα εξασφάλιζαν αιώνια ανάπτυξη.
Για να συμβεί αυτό, θεώρησαν ότι έπρεπε να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια των εργαζομένων. Για να τους πείσουν να υποστούν τις θυσίες που επέβαλε το Μάαστριχτ, τους υπέβαλαν σε χρόνιες κινδυνολογίες: αν δεν περικοπούν οι κοινωνικές δαπάνες, αν δεν συγκρατηθούν οι μισθοί, αν δεν διευκολυνθούν οι απολύσεις, αν δεν γίνουν ιδιωτικοποιήσεις, τότε μια οικονομική κρίση θα είναι αναπόφευκτη.
Οι κοινωνικές δαπάνες ψαλιδίστηκαν, οι μισθοί καθηλώθηκαν, οι απολύσεις πολλαπλασιάστηκαν, οι δημόσιες επιχειρήσεις ξεπουλήθηκαν. Αλλά η οικονομική κρίση δεν απετράπη. Αντίθετα, μάλιστα, εκείνα ακριβώς που οι ευρωτραπεζίτες συνιστούσαν ως φάρμακα για την ανάπτυξη είναι σήμερα οι αρρώστιες που δυσχεραίνουν την έξοδο από την κρίση.
Η αχίλλειος πτέρνα του ευρώ βρίσκεται στους διαχειριστές του. Πολιτικές ηγεσίες και ευρωτραπεζίτες το είδαν από την αρχή σαν ένα λογιστικό εργαλείο στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου. Ο μοναδικός στόχος τους ήταν πάντα η καθήλωση της αμοιβής της εργασίας. Οι ευρωπαϊκές χώρες καθήλωσαν τους μισθούς και τα ημερομίσθια, ώστε να γίνουν οι επιχειρήσεις τους πιο ανταγωνιστικές και οι αγορές τους πιο ελκυστικές για τους ξένους επενδυτές.
Το παράδειγμα της Γερμανίας είναι διδακτικό. Μπήκε στη δεκαετία το 1990 με μισθολογικό κόστος κατά 25% υψηλότερο από το μέσο ευρωπαϊκό. Σήμερα το έχει επιστρέψει στα επίπεδα του 1986. Οι Γερμανοί κέρδισαν σε ανταγωνιστικότητα. Όμως αυτή η πολιτική της μισθολογικής στασιμότητας έφερε αναιμία στην ανάπτυξη, αφού καθήλωσε την αγοραστική δύναμη του 90% των γερμανικών νοικοκυριών.
Την ίδια πολιτική ακολούθησαν και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γι΄ αυτό ακριβώς δυσκολεύονται σήμερα να ξεκολλήσουν από την κρίση. Τα «πακέτα σωτηρίας» προς μεγάλες, μεσαίες ή μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν κανένα νόημα, όταν η περιορισμένη αγοραστική δύναμη των εργαζομένων τούς απαγορεύει την κατανάλωση (κι όταν μάλιστα η αγοραστική τους δύναμη θα μειωθεί ακόμη περισσότερο αύριο που θα κληθούν να ξεπληρώσουν αυτά τα «πακέτα» με υψηλότερους φόρους).
Στα δεκάχρονα του ευρώ οι εργαζόμενοι, που από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκονται στον δρόμο, δεν έχουν κανέναν λόγο να το χειροκροτούν. Είναι τα πρόβατα επί σφαγήν που θυσιάστηκαν στον βωμό του. Αλλά η νέμεση έρχεται μετά τη θυσία τους με αυτή τη διαπίστωση: χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση. Γιατί οι εργαζόμενοι ήταν και είναι πάντα οι μοναδικοί πραγματικοί δημιουργοί του πλούτου
Ρούσσος Βρανάς
ΕΡΩΤΗΣΗ – ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ
20.1.2009
Προς την Υπουργό Εξωτερικών
ΘΕΜΑ: «Θα σιωπήσει η Κυβέρνηση και θα ανεχθεί την πειρατεία σε βάρος του ελληνικού πλοίου ΑΡΙΩΝ από το Ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου;»
Την Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου 2009, στις 10.30΄ π.μ., απέπλευσε από το λιμάνι της Λάρνακας στην Κύπρο, με προορισμό τη Γάζα, το υπό ελληνική σημαία και με πλήρωμα Έλληνες ναυτικούς πλοιάριο «ΑΡΙΩΝ», για να μεταφέρει αποστολή αλληλεγγύης στο δοκιμαζόμενο λαό της. Οργανωτής της αποστολής, η γνωστή διεθνική Μη Κυβερνητική Οργάνωση “FREE GAZA Movement”. Μέλη της αποστολής, Έλληνες και Ευρωπαίοι γιατροί, μεταξύ των οποίων και εξειδικευμένοι στην τραυματολογία και τη χειρουργική, δημοσιογράφοι, βουλευτές Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων και ακτιβιστές - μέλη της κίνησης «FREE GAZA». Συνολικά 21 άνθρωποι εκ των οποίων 12 Έλληνες πολίτες. Η αποστολή μετέφερε επίσης σημαντική ποσότητα φαρμάκων και φαρμακευτικού υλικού επείγουσας ανάγκης.
Ο ειρηνικός, ανθρωπιστικός και μη βίαιος χαρακτήρας της αποστολής είχε διακηρυχτεί με τον πιο δεσμευτικό, επίσημο και δημόσιο τρόπο. Προς επιβεβαίωση, οι ίδιοι οι οργανωτές της αποστολής ζήτησαν και έγινε πλήρης έλεγχος του σκάφους, των μεταφερόμενων κιβωτίων και των μελών της αποστολής από τις αρμόδιες Κυπριακές Αρχές.
Το πλοιάριο «ΑΡΙΩΝ», με βάση τη ρότα που είχε χαράξει και ανακοινώσει, έπλεε κανονικά και νόμιμα στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου με κατεύθυνση τη Γάζα, πάνω από 100 μίλια μακριά από τα παράλιά της και σε απόσταση πολλών δεκάδων ναυτικών μιλίων τόσο από τα χωρικά ύδατα του Ισραήλ όσο και από την αυθαιρέτως κηρυχθείσα από το Ισραήλ «ζώνη πολεμικών επιχειρήσεων» 22 μιλίων από τις ακτές της Γάζας, όταν , περί ώρα 2η πρωινή της Πέμπτης 15 Ιανουαρίου 2009, δέχτηκε απροειδοποίητα παράνομη παρενόχληση, αρχικά από τρία (3) και στη συνέχεια από περισσότερα πλοία του πολεμικού ναυτικού του Ισραήλ. Γύρω από το πλοίο «ΑΡΙΩΝ», και ενώ αυτό υπό δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες και με περιορισμένες δυνατότητες πλεύσης συνέχιζε τη νόμιμη πορεία του, οργανώθηκε μια επικίνδυνη πολεμική επιχείρηση κυκλοτερούς παρεμπόδισης, με απειλές, προειδοποιήσεις για πυροβολισμό εναντίον του σκάφους και των επιβαινόντων και επικίνδυνους επιθετικούς ελιγμούς, από τις οποίες, επί δίωρο περίπου και μέχρι την 4η πρωινή ώρα, απειλείτο πραγματικά η βύθισή του σκάφους είτε από αυτές καθαυτές τις ενέργειες των ισραηλινών πολεμικών πλοίων είτε από την αυξημένη πίεση που δεχόταν το σκάφος σε συνθήκες θαλασσοταραχής. Τελικώς, υπό τις συνθήκες αυτές κατέστη αντικειμενικά αδύνατη και άκρως επικίνδυνη η συνέχιση του προγραμματισμένου πλου, οπότε ο καπετάνιος, το πλήρωμα και οι επιβαίνοντες αποφάσισαν, εξαναγκαζόμενοι, να επιστρέψουν στην Κύπρο. Το πλοίο ΑΡΙΩΝ τελικώς επέστρεψε στο λιμάνι της Λάρνακας περί ώρα 19.45΄της ίδιας μέρας, χωρίς ζημιές και ευτυχώς χωρίς να θρηνήσουμε άλλες αθώες ανθρώπινες ζωές, όπως συμβαίνει στη Γάζα.
Σημειωτέον ότι για τα παραπάνω γεγονότα υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία και δε χωρά καμιά αμφιβολία ότι η ενέργεια των Ισραηλινών ήταν άκρως επικίνδυνη για τη ζωή των επιβαινόντων, απολύτως παράνομη και κατά νομική κυριολεξία συνιστά ευθέως το έγκλημα της πειρατείας.
Λαμβάνοντας υπόψη:
α) ότι τα παραπάνω γεγονότα δεν μπορεί παρά να είναι και επισήμως καταγεγραμμένα στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας και σε γνώση άλλων Κυβερνήσεων, αλλά και ελληνικών, ευρωπαϊκών και διεθνών υπηρεσιών και οργανισμών,
β) ότι τα παραπάνω γεγονότα έγιναν γνωστά στην πλειοψηφία των πολιτών στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και ευρέως γνωστά στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο,
γ) ότι οι παραπάνω πράξεις συντελέστηκαν σε βάρος πλοίου υπό ελληνική σημαία, με πλήρωμα Έλληνες και με επιβαίνοντες Έλληνες και Ευρωπαίους πολίτες στα διεθνή ύδατα, και τέλος
δ) ότι το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει πλήρη γνώση της επικινδυνότητας και του παράνομου χαρακτήρα της ισραηλινής επιχείρησης σε βάρος του πλοίου ΑΡΙΩΝ, γι’ αυτό και προέβη σε έντονο προφορικό διάβημα προς την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, περί την 3η πρωινή ώρα της 15ης Ιανουαρίου 2009, ως συνέχεια και άλλου ηπιότερου διαβήματος που είχε προηγηθεί,
Ε ρ ω τ ά τ α ι η κ. Υπουργός
1) Προτίθεται να καταγγείλει στους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς την εγκληματική και παράνομη αυτή πράξη του κράτους του Ισραήλ στα διεθνή ύδατα εις βάρος του υπό ελληνική σημαία πλοίου «ΑΡΙΩΝ» και των επιβαινόντων σε αυτό και να ζητήσει την κατά τους κανόνες του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου τιμωρία του ή θα επιλέξει να σιωπήσει και να ανεχθεί τις παράνομες αυτές πράξεις;
2) Προτίθεται να υπερασπιστεί στους Διεθνείς Οργανισμούς την άρση του αυθαίρετου, παράνομου και απάνθρωπου αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας από στεριά και θάλασσα, ώστε να εξασφαλιστούν οι στοιχειώδεις όροι ζωής, ελευθερίας και ειρήνης για τους δοκιμαζόμενους κατοίκους της;
3) Είναι διατεθειμένη, τέλος, να δημοσιοποιήσει όλα τα επίσημα στοιχεία που αυταπόδεικτα διαθέτει το ελληνικό κράτος και τα οποία άμεσα ή έμμεσα αποδεικνύουν την παράνομη δράση των ισραηλινών πολεμικών πλοίων, ούτως ώστε να ασκήσουν οι πολίτες που υπέστησαν την παράνομη επίθεση τα νόμιμα δικαιώματά τους;
Επιπροσθέτως υποβάλλεται αίτημα προς την κ.Υπουργό να καταθέσει όλα εκείνα τα έγγραφα με τα οποία καταγράφονται και αποδεικνύονται με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τα γεγονότα της νύκτας της Πέμπτης, 15.01.2009, στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου.
ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ, Β΄Αθήνας – ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ, Α΄ Πειραιά & Νησιών – ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
σιβυλλα¨: Μία κοινοβουλευτική ερώτηση της ΣΟΦΙΑΣ ΣΑΚΟΡΑΦΑ (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και του ΘΟΔΩΡΗ ΔΡΙΤΣΑ (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), που θίγει την ουσία της εξάρτησης από τις ΗΠΑ.
Όταν καίγονται ελληνικές σημαίες από τους «αναρχικούς», πολιτικοί, κανάλια και δημοσιοκάφροι, γίνονται τιμητές του έθνους και της πατρίδας, και ανακαλούν στη μνήμη τους εθνικούς αγώνες και σύμβολα.
Υποκριτές!
Όταν η ελληνική σημαία, η πατρίδα και το έθνος μας ξεφτιλίζεται από μια ξένη δύναμη (Ισραήλ), η κυβέρνηση Καραμανλή-Μητσοτάκη σιωπούν ένοχα. Γι’ αυτούς η πατρίδα και η σημαία είναι εκείνες των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Δημοσίευση σχολίου