Ευτυχώς τώρα πια ,πολλοί αδικούμενοι πολίτες, πολλοί «μαζικοί φορείς»,κόμματα, μέσα μαζικής επικοινωνίας, πολλοί ρυπαντές, καθώς και αρμόδιοι της εξουσίας κάθε βαθμού, άρχισαν (με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, στον ένα είτε στον άλλο βαθμό), να αντιλαμβάνονται και να μιλούν, για το μέγεθος του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί στις περιοχές της Βοιωτίας, της Εύβοιας, της Ανατολικής Αττικής, από το « μοντέλο διαχείρισης της περίπτωσης του Ασωπού πόταμου».
Υπάρχει πλέον ανοικτό πρόβλημα Δημόσιας υγείας, Δημιουργημένο από τις αυθαιρεσίες των βιομηχανικών ρυπαντών. Έγινε σοβαρό και μεγάλο πρόβλημα, με πολλαπλές επιπτώσεις και συνέπειες που πλέον το ονοματίζουμε «τραγωδία του Ασωπού». Μπροστά στο δέος ότι κατατρώγεται άδικα, η υγεία 200.000 ανθρώπων, και «βαλαντώνει» η κάθε προϋπόθεση ζωής στους τόπους. Ασταμάτητα τώρα, πολλοί προσπαθούν να ανιχνεύσουν, να καταλάβουν και να αναδείξουν, κάποιες συνιστώσες του προβλήματος. Πολλοί ξεκινούν από κάτι χειροπιαστό, βιωματικό, που το έχουν αντιληφτεί στο πετσί τους, οι τις αισθήσεις τους ( Τον νέο γείτονα, που και αυτός πέθανε από την επάρατη νόσο. Το προϊόν τους που δεν πουλιέται πια. Το νερό που δεν πίνεται κ.ο.κ.) . Άλλοι ξεκινούν από πιο σύνθετες ενδείξεις και αποδείξεις. Οι περισσότεροι καταλήγουν σε μια πρώτη, εύκολη να διαπιστωθεί αίτια. Την «απουσία του κράτους». Την έλλειψη του κρατικού μηχανισμού, που έπρεπε να εφαρμόζει τους υπαρκτούς νόμους,( Εισηγμένους από Ευρωπαϊκή Ένωση είτε Ελλαδικούς), για να ελέγχει της εξελίξεις και να ρυθμίζει τα πράγματα. Και αυτό είναι μια «πρώτη αλήθεια».
Στην κατανόηση του προβλήματος και των αιτίων που το δημιουργούν, χρειάζεται να σκάψεις και λίγο παραμέσα, για να καταλάβεις καλύτερα, τι; και πως ;;το δημιουργεί. Διότι την ιδία στιγμή που ξετυλίγεται η τραγωδία διαπιστώνεται ότι: Ολόκληρη η δομή των κομμάτων της εξουσίας, είναι εκεί. Αυτοί είναι που στελεχώνουν καθημερινά, τα διάφορα εξουσιαστικά πόστα όλων των βαθμίδων (ΟΤΑ, Νομαρχίες, Περιφέρειες, Υπουργεία, Κυβέρνηση). Εδώ και πολλά χρόνια, σε εναλλάξ ρόλους, αυτοί συνέργησαν με την πολιτική τους καθοδήγηση και την εφαρμοζόμενη πολιτική τους, (στην χωροθέτηση , την αδειοδότηση και τον έλεγχο λειτουργίας των εργοστασίων ) για να δημιουργηθεί το πρόβλημα. Άρα: Η εξουσία ήταν και είναι παρούσα. Μάλιστα είναι δρώσα, συσπειρωμένη και ενεργά λειτουργούσα , με αρμονία αντιλήψεων, στην δημιουργία και την συνέχιση του προβλήματος. Έτσι τα κατάφεραν μαζί , χρόνια τώρα. Η μια «τρύπωνε και η άλλη έραβε» το κοστούμι αυτό για τον τόπο και τους κατοίκους του. Και όταν μιλάμε «για την εξουσία» στους τόπους αυτούς, ας κατανοούμε μαζί, την εκλεγμένη και την Αφανή –Άτυπη εξουσία «των κοινωνικών φορέων» και θεσμικών φορέων του τόπου, που στρατευμένοι στην λογική της «ομερτά» και του κουκουλώματος των προβλημάτων, συνεργούσε και συνεργεί, με την εξουσία, στην διαιώνιση της εξυπηρέτησης των «μονόπαντων συμφερόντων» και την συνέχιση των συμβάντων.
Η συνέχεια και το πλήρες άρθρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου