Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Σκάνδαλο ...Βοιωτοπεδίου


Ελευθεροτυπία 4-10-2008-

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ Φωτ.:ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
Ιερός επενδυτής και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος! Ως μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, όχι μόνο θεώρησε δεδομένη την ιδιοκτησία της Εκκλησίας σε εκτάσεις τουλάχιστον 80.000 στρεμμάτων στον Παρνασσό και άλλα βοιωτικά βουνά και κάμπους, αλλά παραχώρησε κάποιες για εκμετάλλευση σε επιχείρηση της οικογένειάς του.
«Δεν φταίω που το μοναστήρι έχει ιδιοκτησία... Πρέπει να είστε ευγνώμονες, γιατί έχετε τα χωράφια του μοναστηριού και ζείτε»Πρόκειται για επιχείρηση στην οποία συμμετέχουν ο αδελφός του Αλέξανδρος Λιάπης, ο ανιψιός του Αναστάσιος μαζί με τη σύζυγό του και οι σύζυγοι άλλων δύο ανιψιών του. Ο Ιερώνυμος πάσχισε επί χρόνια να κατοχυρώσει εκτάσεις που θεωρεί μοναστηριακές σε ολόκληρη την ανατολική πλευρά του Παρνασσού έως την Αράχοβα, στο όρος των Μουσών Ελικώνα και άλλες περιοχές προς τη Δαύλεια, τη Χαιρώνεια, τη Λιβαδειά και το Δίστομο έως τη θάλασσα στην Αντίκυρα. Το πλήρες αφιέρωμα εδώ
Σχετικά προηγούμενες αναρτήσεις μας :
Το θέμα έχει ανακύψει πολύ πριν το Βατοπέδιο και όπως τόνισε και ο νυν Μητροπολίτης " οι Βοιωτοί γνωρίζουν", ασχέτως αν μερικοί προτιμούν να το προσπερνούν.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η Ι. Μητρόπολη δήλωσε ότι "όλοι οι Βοιωτοί ξέρουν". Πράγματι και απο ότι φαίνεται άρχισαν να μαθαίνουν και οι εκτός Βοιωτίας!

jk είπε...

Το σημερινό Συλλαλητήριο του ΣΥΡΙZA στην Ουρανούπολη:
Εδώ:

http://picasaweb.google.gr/jketseas/Athos#

(Σημ: Αν δεν έχετε ευρυζώνεια Ίντερνετ σύνδεση
χρειάζεται περίπου ένα λεπτό για να κατεβάσετε κάθε εικόνα.)

-Και μην ξεχάσετε να προσθέσετε τα σχόλιά σας!

jk είπε...

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 05/10/2008

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

Του ΝΙΚΟΥ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ*
* βουλευτής Λέσβου του ΠΑΣΟΚ.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=81448960

Αυτές τις μέρες, με την αποκάλυψη των κτηματομεσιτικών δραστηριοτήτων του μοναχού Εφραίμ και της Μονής Βατοπεδίου, επανήλθε στην επικαιρότητα το θέμα του διαχωρισμού Εκκλησίας -κράτους και το ξεχασμένο, αλλά τεράστιο πρόβλημα της λεγόμενης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.

*Η κατοχή και η επιχειρηματική εκμετάλλευση της γης είναι ένα ισχυρό μέσο εξουσίας. Έτσι, στο όνομα του «Θεού», η βασική θεώρηση του Μοναχισμού που βασίζεται στην ακτημοσύνη έχει προ πολλού απεμποληθεί. Αυθαίρετα κτίσματα νομιμοποιούνται, περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως νύκτωρ βαπτίζονται εντός σχεδίου, δασικές εκτάσεις χωρίς να έχουν καεί βαπτίζονται χορτολιβαδικές, με ενέργειες σεβάσμιων μοναχών από κοινού με θεοσεβούμενους υπουργούς, και άλλα πολλά σε όλα τα μέρη της χώρας.

Η επίσημη πολιτεία είναι, όμως, εκείνη που σε τελική ανάλυση δημιουργεί ή ενδίδει σ' αυτή την κληρικοοικονομικοπολιτική συναλλαγή.

*Η Εκκλησία -όπως η ίδια ισχυρίζεται- κατέχει 1,3 εκατομμύρια στρέμματα, ή 855 χιλιάδες στρέμματα σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής πολιτείας, την οποία διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα ή με τη συνεργασία και με τις ευλογίες του Δημοσίου. Μέσω της διεύρυνσης της ιδιοκτησίας της, η Εκκλησία αποσκοπεί στη διασφάλιση οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.

*Δυστυχώς τα όποια βήματα έγιναν προς την κατεύθυνση του ξεκαθαρίσματος μιας ερμαφρόδιτης και νοσηρής κατάστασης δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Είναι πρωτοφανές επί 21 χρόνια να διατηρούνται ανενεργοί δυο νόμοι, βάσει των οποίων μεταφέρεται ο έλεγχος και η διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας στο κράτος. Θα μπορούσε επιεικώς να δεχθεί κανείς ότι για τα αστικά ακίνητα απαιτείται λεπτομερής εργασία για το ξεκαθάρισμά τους, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο για τις δασικές και αγροτολιβαδικές εκτάσεις, για τις οποίες από το 1987 ο νόμος Τρίτση είχε προβλέψει την πλήρη μεταβίβασή τους στο Δημόσιο.

*Η από τότε αρνούμενη τη διευθέτηση ηγεσία της Εκκλησίας δρα ανενόχλητη, πουλά, ή καλύτερα ξεπουλά, με αμφιλεγόμενους τίτλους ιδιοκτησίας εκτάσεις-φιλέτα, αποχαρακτηρίζει και οικοπεδοποιεί μεγάλες εκτάσεις, στήνει επιχειρηματικές δραστηριότητες-real estate και, το χειρότερο και προκλητικότερο, επεμβαίνει και αποτρέπει την αξιοποίησή τους από δήμους ή το Δημόσιο.

Η καταγραφή της μοναστηριακής περιουσίας που έγινε πριν από 21 χρόνια σαφώς δεν είναι πλήρης. Εκτός καταγραφής έμεινε το μεγαλύτερο μέρος, το οποίο αφορά τις μικρότερες των πενήντα στρεμμάτων εκτάσεις, αφού τότε καταγράφηκαν μόνο οι μεγάλες εκτάσεις της περιουσίας.

*Επιβεβαίωση των παραπάνω αποτελεί η δήλωση πριν από δέκα χρόνια των εκπροσώπων 8 μονών, οι οποίες προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και οι οποίοι αποτίμησαν την αξία της ανεκμετάλλευτης μοναστηριακής περιουσίας στα 7,4 τρισ. ευρώ.

Υπάρχει, λοιπόν, νόμος ο οποίος, παρά τις όποιες ατέλειες, επιτέλους κάποτε πρέπει να ενεργοποιηθεί και να σταματήσει η κακοδιαχείριση αυτής της κοινής, σε τελική ανάλυση, περιουσίας.

*Ο νόμος Τρίτση -χωρίς να υπεισέρχεται στην αξία ή την αυθεντικότητα των όποιων πατριαρχικών χρυσόβουλων ή των επαίσχυντων μωαμεθανικών φιρμανιών, προϊόν βεβαίως συναλλαγής με τον κατακτητή- διέπεται από μια απλούστατη αρχή: «Η κυριότητα της μοναστηριακής περιουσίας περνά στο Δημόσιο εκτός από τις εκτάσεις που περιβάλλουν τις μονές σε ακτίνα 200 μέτρων».

*Δύο δεκαετίες μετά, η αδράνεια και η ένοχη ανοχή του Δημοσίου επιτρέπουν να γίνονται χιλιάδες μεταβιβάσεις δασικών, αγροτολιβαδικών και λοιπών εκτάσεων, μάλιστα με εντατικούς ρυθμούς, σύμφωνα με τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, και δρομολογείται το ξεπούλημα χωρίς κανέναν έλεγχο σε όλη την επικράτεια του κοινού πλούτου των Ελλήνων.

*Στις μέρες μας, η ελληνική πολιτεία βρίσκεται μπροστά σε μια ώριμη συγκυρία. Η εποχή του εκβιασμού έχει τελειώσει. Ο λαϊκισμός του μακαρίτη Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, τα πράγματα έχουν, ευτυχώς, αλλάξει. Στην περίφημη καταγγελτική του φράση στα 1987, «Τι θέλει επιτέλους η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας, να μας πάρει και τα καντήλια;», υπάρχει η απάντηση εκ των πραγμάτων.

*Η ελληνική πολιτεία πληρώνει ετησίως πάνω από τριακόσια (300) εκατομμύρια ευρώ για τη μισθοδοσία των λειτουργών της Εκκλησίας και εκατοντάδες εκατομμύρια για τη συντήρηση της κτιριακής υποδομής της και άλλα πολλά. Αν το πολλαπλασιάσουμε με τις δεκαετίες που το πράττει, τότε το κράτος θα έχει λαμβάνειν επιπροσθέτως.

Αν την εποχή του Α. Τρίτση το νομοσχέδιό του στην εισαγωγική έκθεση ανέφερε μεταξύ άλλων «περί κοινωνικοποιήσεως της εκκλησιαστικής περιουσίας και του εκδημοκρατισμού της διοίκησής της», στα 2008 ο τίτλος του σχετικού νομοσχεδίου θα μπορούσε αντίστοιχα να είναι «Για τη διάσωση από την άφρονα εκποίηση της αποκαλούμενης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και τον ισοσκελισμό των εξόδων του Δημοσίου προς της Εκκλησία».

*Αν πράγματι είναι αληθές ότι από το 100% της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατά τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους -αφαιρουμένου του ποσοστού της αγροτικής μεταρρύθμισης του Ελ. Βενιζέλου- έχει απομείνει μόλις το 4%, τότε η ελληνική Δικαιοσύνη έχει μεγάλο έργο μπροστά της. Τότε σαφώς επιβάλλεται να ελεγχθεί η προέλευση και η φαύλη διαχείριση των μεγάλων ιερών τραπεζικών καταθέσεων, των ιερών μετοχών και των ιερών επενδύσεων real estate και να δημοσιοποιηθεί η σημερινή κατάστασή τους. Το απόστημα έσπασε και πρέπει να καθαρίσει.

*Η ελληνική πολιτεία δεν πρέπει να οπισθοχωρήσει αυτή τη φορά. Ας ακολουθήσει την πρακτική του ισπανού πρωθυπουργού Θαπατέρο, ο οποίος πέραν του απόλυτου διαχωρισμού Εκκλησίας-κράτους, που βεβαίως προϋπήρχε, προχώρησε και στην κατάργηση της χρηματοδότησης του ισπανικού Δημοσίου προς τα καθολικά σχολεία, επιβάλλοντας στους λειτουργούς της Καθολικής Εκκλησίας να ασχολούνται αποκλειστικά με τα του οίκου τους.

*Δεν ευελπιστούμε σε πολιτική ρήξεων από μια συντηρητική κυβέρνηση. Ευελπιστούμε, όμως, η επερχόμενη προοδευτική πλειοψηφία αυτή τη φορά, με σαφήνεια και αποφασιστικότητα, να πράξει το πρέπον, χωρίς συμβιβασμούς.

* Ο ΝΙΚΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ είναι βουλευτής Λέσβου του ΠΑΣΟΚ.



ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 05/10/2008

Ανώνυμος είπε...

Στην ιστοσελίδα «Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον»

http://symparataxi.blogspot.com/

εντόπισα άρθρο της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (14 Σεπτ. 2008), όπου ένας επιχειρηματίας από την Αθήνα, ‘αγόρασε’ από την Μονή Σεραφείμ 800 στρέμματα γης φιλέτο στην Ζάλτσα, πάνω στην θάλασσα, και προσπαθεί να τα μεταπωλήσει για εξοχικές κατοικίες.
Από το άρθρο προκύπτει πως το Συμβούλιο της Επικρατείας τον έχει σταματήσει, αλλά τώρα, με βάση το πρόσφατο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο του κ. Σουφλιά (πού ξεπουλάει την Βοιωτία), ευελπιστεί ότι θα ξεπεράσει τα εμπόδια που προκύπτουν από το Σύνταγμα και θα προχωρήσει με την εκμετάλλευση της περιοχής.
Προφανώς η Μονή Σεραφείμ ισχυρίζεται πως της ανήκει όλος ο κάμπος της Ζάλτσας (!).
Και τον έχει βγάλει στο σφυρί...

Ανώνυμος είπε...

Η ιστορία με τον Νικολακάκη πάει πολύ πίσω. Οι κάτοικοι της περιοχής (Αγία Άννα, Ζερίκι-Ζάλτσα, Κυριάκι_Καραχάλιος, Πρόδρομος), εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια ακούν αυτό το όνομα, που σε συνεργασία με τον Ιερώνυμο κάτι πάει να κάνει στη περιοχή της Ζάλτσας.
Το θέμα είναι ότι ο χώρος αυτός είναι χαρακτηρισμένος ως αρχαιολογικός [εκει βρίσκονταν η αρχαία Βουλίδα - Βουλίς].
Οι προστριβές του εν λόγω επειχειρηματία με κατοίκους της περιοχής και τις κρατικές υπηρεσίες έρχονται στο προσκήνιο περιοδικά, σαν να δοκιμάζει αν τον παίρνει και για να δημιουργεί τετελεσμένα. Αναφέρω δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις: α) το 1995 ζήτησε από επαγγελματία της περιοχής να "οργώσει" μετά από κάτι δεκαετίες το αχανές "χωράφι του". Αυθημερόν κατέφθασε η αρχαιολογική υπηρεσία και ο επαγγελματίας έσωσε το μηχάνημά του από κατάσχεση με "άνωθεν" εντολή. Σ' αυτό το συμβάν ήμουν παρών. β) Δυό χρόνια αργότερα σ' αυτή την περιοχή επιχειρήθηκε να "στηθεί" το περίφημο δημοσιογραφικό χωριό του μακαρίτη Σταμούλη. Η διαδρομή? Όσιος Σεραφείμ > Νικολακάκης > Νομαρχία > Συνεταιρισμός Δημοσιογράφων και μετά άντε βρες άκρη. Ακυρώθηκε και αυτή η απόπειρα λόγω του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της περιοχής και των προβλημάτων νομιμότητας που προέκυψαν.
Υποστηρικτές στις επιδιώξεις του ο κος Νικολακάκης έχει τους μοναχούς του Οσίου Σεραφείμ, που κατά καιρούς έχουν έλθει σε προστριβές με κτηνοτρόφους της περιοχής, [τους διώχνουν από βοσκότοπους, ή τους αναγκάζουν να δηλώσουν ψευδώς ότι νοικιάζουν τα βοσκοτόπια από την μονή και μέσω των ενοικιαστηρίων να αποδείξουν ότι είναι κάτοχοι της περιοχής]. Πρόσφατα σχετικό περιστατικό έφτασε στα δικαστήρια με κατηγορούμενους κτηνοτρόφους της περιοχής.
Αρχικά αυτά για τον Όσιο Σεραφείμ, τη Ζάλτσα και το Νικολακάκη. Θα επανέλθουμε με αναλυτικές πληροφορίες.
Κλείνοντας θα θέλαμε να θέσουμε ένα αρθρωτό ερώτημα:
Γιατί χρειάζεται αυτήν την τεράστια περιουσία η εκκλησία και με λύσσα θέλει να την αυξήσει? Τί της προσδίδει αυτός ο πλούτος? Μήπως βοηθά κάποιον να εισέλθει ευκολότερα στην βασιλεία των ουρανών?

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία,ανώνυμε, αν σαυτόν τον νομό οι πολιτικοί ή οι δημοσιογράφοι έκαναν στοιχειωδώς τη δουλειά τους, απο τις αναρτήσεις και τα σχόλια του blog θα είχαν αρκετά θέματα. Πάντως αν θέλεις, επικοινώνησε στο μέιλ για να δούμε εαν μπορούμε να αξιοποιήσουμε κάτι ακόμη.

Ανώνυμος είπε...

ANTI BLOG 6-10-2008

"Νέες διαστάσεις παίρνει το σκάνδαλο του….Βοιωτοπεδίου για το οποίο γράψαμε χθες. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2008 η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» έγραψε ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο επιχειρηματίας κ. Τιμόθεος Νικολακάκης («Δελφοί club ΑΕ») αγόρασε - κατόπιν δηµοπρασίας- στην παραλία της Ζάλτσας (Δήμος Κορώνιας), µία έκταση 800 στρεµµάτων από τη Μονή Σεραφείµ, στην οποία μεταξύ άλλων ανήκε µία συνολική έκταση 77.000 στρεµµάτων. Εκεί, ο κ. Νικολακάκης επιχειρεί να δηµιουργήσει ένα «νέο οικιστικό πρότυπο» κλπ κλπ"
(Συνέχεια εδώ:)

http://www.antinews.gr/