Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

H Λιβαδειά τον 21ο αιώνα

















9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Οι ποντικοί στο Καπιτώλιον, στο Πάνθεον οι μούργοι"
Αμίμητος ο Γιάννης Σκαρίμπας. Περιγράφοντας "το 21 και την αλήθεια του", προέβλεψε και τις ικανότητες των Δημοτικών αρχόντων της Λιβαδειάς του 21ου αιώνα αλλά κυρίως του γιατρού, που είναι ο πιο ευαίσθητος στην καθαριότητα.
Και αν διαφωνείτε, οι εικόνες που αναρτήθηκαν σας πληροφορώ ότι είναι πολύ επιεικείς. Δε μπορούν να δείξουν τις μυρωδιές από τα κάτουρα, από τους σκουπιδοκάδους, από, από, από,…...
Δε δείχνουν (θα τα δούμε αργότερα) τα μπαζωμένα ρέματα, τη γλίτσα, α, ναι!!!!
Αυτή η βρώμα στο παζάρι –κατρουλίλα συγκεκριμένα- πόσο τιμά την πόλη και τους συμπολίτες μας;

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ανώνυμε, καμμία έκπληξις. Μετέτρεψε τη Λιβαδειά κατά το πρότυπο της κλινικής του (που πρόσφατα την έκλεισε το ΙΚΑ για υγιειονομικές παραβάσεις).
Α, εκείνος/η ο εισαγγελέας που θα έφερνε ο αντιδήμαρχος κ.Αποστόλου για να ανοίξει η Ρούμελης και η Πλαταιών ακόμη δεν εφάνη.
Όμως εφάνησαν οι εισπράκτορες του Δήμου που εισέπραξαν αντίτιμο απο όσους κετέλαβαν αυτούς τους δρόμους, οπότε εννόησαν οι άνθρωποι ότι νομίμως βρίσκονται εκεί.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ -ή some stories
Μου θύμισες, που είχα συναντήσει την κατρουλίλα που έγραψα πριν. Στο ξενοδοχειογηροκομείο, όποθ ξεχειμωνίζανε οι γέροι του Ζαγαρά.

Ανώνυμος είπε...

τι Λιβαδειά, τι Αλ Χαλίλι
μπορεί να υστερούμε σε εξωτισμό υπερέχουμε όμως σε βρώμα

Ανώνυμος είπε...

Αν κατάλαβα καλά, συντάσσεστε με τον Αγνιάδη Εεε; Μικροαστοί που σας ενόχλησε η κατουρλίλα.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ μένω στην Πλαταιών που υποτίθεται ότι δεν είναι παζάρι.Εμένα προσωπικά δε με ενοχλεί καθόλου η βρώμα ισα ίσα με εμπνέει κιόλας. Συμφωνώ μαζί σου: Η καθαριότητα είναι μικροαστική προκατάληψη! Να φανταστείς παραχώρησα την αυλή μου για αποχωρητήριο τις ημέρες της πανήγυρης.

Ως ανιδιοτελής άνθρωπος, παραχώρησα επίσης το πεζοδρόμιο και το οδόστρωμα για πάγκους, τις εισόδους του σπιτιού και του μαγαζιού μου για τσάντες και άλλα διάφορα. Κλείστηκα οικειοθελώς στο σπίτι μου, απαγόρευσα την κυκλοφορία στα παιδιά μου αλλά δεν πειράζει, ευκαιρία να βρεθούμε ως οικογένεια. Χάσαμε αρκετές δουλειές επι 7 ημέρες, αλλά δεν πειράζει ευκαιρία για ξεκούραση. Αρρώστησε και η γιαγιά αλλά αναβάλαμε να την πάμε στο γιατρό, οπότε γλιτώσαμε και την δαπάνη.

Αυτό που με πείραξε κάπως ήταν το γεγονός ότι πέρασε η τροχαία και αντί να ανοίξει το δρόμο απο πάγκους και πραμάτειες, αντί να γράψει τα φορτηγά που ήταν πάνω στα πεζοδρόμια, αντί αυτών έγραψε το δικό μου αυτοκίνητο που ήταν νομιμότατα σταθμευμένο μπροστά απο το σπίτι μου.

Το ξεπέρασα όμως γρήγορα, γιατί ο κ.Καψάλας, ο διοικητής μου είπε όταν πήγα να διαμαρτυρηθώ, ότι ήμουν τυχερή που δεν μου πήραν και τις πινακίδες. Κατόπιν αυτών δόξασα τον Θεό που με αφήνουν και ζω ακόμη σε αυτή την πόλη που όλο και κάτι συμβαίνει και δεν βαριέσαι ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

δηλαδή όποιος υποφέρει είναι μικροαστός και φίλος του Αγνιάδη;
και δεν ξέρω και ποιά κατηγορία είναι η χειρότερη

Ανώνυμος είπε...

Βέβαια τα σκουπίδια στο παζάρι είναι πρόβλημα,αλλά το παζάρι είναι μια φορά το χρόνο, και στο κάτω κάτω αν δεν το θέλει κανείς ας το καταργήσουν.Ο δήμος έβαλε σε όλες τις γειτονιές μπλε κάδους και οι πολίτες ξεχωρίζουν τα σκουπίδια που είναι για ανακύκλωση και τα πετούν εκεί.Δεν βρέθηκε κάποιος όμως να εξηγήσει και σε αυτούς τους υπαλλήλους της καθαριότητας ότι δεν είναι δυνατόν τους μπλε και τους πράσινους κάδους να τους αδειάζουν στο ίδιο απορριμματοφόρο?Η πόλη της Λιβαδειάς έχει ένα δημοτικό στάδιο,δεν μπορώ να καταλάβω από πότε απαγορεύετε στον δημότη να πηγαίνει και να αθλείται, οι πόρτες του σταδίου είναι κλειδωμένες και υπάρχουν στο σημείο υπάλληλοι εταιρείας security οι οποίοι επιτρέπουν την είσοδο μόνο σε συλλόγους και στην ομάδα του Λεβαδειακού, γιατί όπως λένε τέτοιες εντολές έχουν(από ποιους?) ,ναι βέβαια ο νέος είναι καλύτερα να απολαμβάνει τον καφέ του στην καφετέρια παρά να αθλείται .Πολύ «όμορφη» πόλη η Λιβαδειά όμως κανείς δεν έχει δει από τους αρμόδιους όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν υπάρχουν παιδικές χαρές για τα παιδιά και όλα τα οικόπεδα έγιναν πολυκατοικίες ? θα τους άρεσε όταν ήταν παιδιά να μην είχαν χώρους να παίζουν? και για να μην σας κουράζω δεν πιστεύω ότι είναι ο καφές αυτό που ομορφαίνει περισσότερο την ζωή μας, χρειαζόμαστε τα βασικά. Συγνώμη αν σας ζάλισα.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μας ζάλισες καθόλου, όλα όσα λες είναι στοιχειώδεις ανάγκες σε μια πόλη. Όσο για την ανακύκλωση, έχει γίνει άλλο ένα ανέκδοτο. Η μόνη δραστηριότητα για την οποία είμαστε σίγουροι είναι οι πολυάριθμες διαφημίσεις που πληρώνουμε για να παίζονται.

Πάντως η τριτοκοσμική εικόνα του παζαριού που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την "παράδοση" - άλλο ανέκδοτο αυτό- είναι άλλη μια απόδειξη για το πως αντιλαμβάνονται την κοινωφελή λειτουργία του Δήμου οι αρχές μας.