Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Σε Bιομηχανικό σκουπιδότοπο μετατρέπεται η Θίσβη

H ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Συμπατριώτισσες και Συμπατριώτες, Φίλες και Φίλοι,

Αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας, για να εκφράσουμε την αγωνία μας για το μέλλον του τόπου μας. Η οικολογική καταστροφή που συμβαίνει στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια, μεταβάλλει με άλματα τα όμορφα χωριά μας, από πίνακα φυσικού και πολιτιστικού κάλλους σε «αναπτυξιακό σκουπιδότοπο». Έτσι καθίσταται απαγορευτική στο μέλλον κάθε προοπτική για ποιότητα ζωής, υγείας και πολιτισμού. Ιδιαίτερα οι νέες γενιές των πολιτών του Δήμου μας, αν συνεχιστεί αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την ομορφιά της φύσης, όπως την κληρονόμησαν οι παλαιότεροι.
Ποια είναι τα καταστροφικά έργα που μας ετοιμάζουν;
Είναι τα νέα εργοστάσια που θα έρθουν σύντομα στο Λικέρι. Με πρώτο, την «Ηλεκτροπαραγωγή Θίσβης» που έχει ήδη αρχίσει να φτιάχνεται από τον περασμένο Ιούλιο, θα ακολουθήσουν η ΕΛΒΑΛ με την ΧΑΛΚΟΡ και ποιος γνωρίζει πόσα άλλα ακόμα;
Τι ακριβώς θα γίνει;
Ο όμιλος Στασινόπουλου που χρησιμοποιεί τις παράνομες λιμενικές εγκαταστάσεις στο Βαθύ, θα μεταφέρει από τα Οινόφυτα σιγά – σιγά εδώ και τα άλλα ρυπογόνα εργοστάσιά του. Στο λιμάνι αυτό θα εξυπηρετούνται πλέον και άλλες ανάγκες του Ομίλου, με αποτέλεσμα το νέο «αναβαθμισμένο» Βιομηχανικό λιμάνι να σκεπάσει κάθε άλλη δραστηριότητα στην γύρω θαλάσσια περιοχή. Κάποτε στην Ελευσίνα κάνανε μπάνια, στα Οινόφυτα έπιναν νερό από την βρύση άφοβα, καλλιεργούσαν τα χωράφια τους και ανέπνεαν καθαρό αέρα. Τώρα όμως όχι. ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΣΙΝΑ ή ΟΙΝΟΦΥΤΑ. Η περιοχή μας, θα γίνει «περιοχή υψηλού κινδύνου» για την υγεία των κατοίκων της.
Ολα αυτά θα γίνουν για εμάς χωρίς τη συμμετοχή μας.
Όλα αυτά γίνονται χωρίς να ενημερωθούμε εμείς οι πολίτες του Δήμου μας. Διότι Πολίτες του Δήμου είμαστε εμείς: οι μόνιμοι κάτοικοι, οι δημότες, οι ετεροδημότες, οι μετανάστες συμπατριώτες μας που βρίσκονται ξενιτεμένοι σε κάθε μέρος της γης, όλοι όσοι έχουμε κοινή ρίζα και αίμα με τον τόπο μας. Ακόμα και οι νέοι κάτοικοι των χωριών μας, μετανάστες και αυτοί μιας άλλης πατρίδας. Αυτή η υπόθεση μας αφορά όλους.
Η περιοχή είμαστε εμείς και όχι ο Στασινόπουλος. Τα εργοστάσια του έχουν ημερομηνία λήξης, όπως αυτά στο Πέραμα, την Ελευσίνα, το Μαντούδι, την Κόρινθο (με τους 6 νεκρούς εργάτες της Σωληνουργείας Κορίνθου) και τις άλλες βιομηχανικές πόλεις, που μόλις ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους, σταμάτησαν την λειτουργία τους και τελικά δημιούργησαν στρατιές ανέργων. Αυτός ήρθε να κάνει την δουλειά του, βρήκε και μερικά ψοφοειδή στον τόπο μας, που για λίγα ψίχουλα που τους πρόσφερε ξεπούλησαν τα πάντα και τον άφησαν να κάνει αυτό το έγκλημα κατά της ζωής μας. Εμείς όμως πρέπει να αγωνιστούμε για να προστατεύσουμε την ζωή μας.
Αγαπητοί Συμπατριώτες, το ποιοι είμαστε και από που ερχόμαστε, μας ξέρετε πολύ καλά, από τις προηγούμενες κινητοποιήσεις, των «Θίσβιων Πολιτών Ενάντια στην Καταστροφή του Περιβάλλοντος».
Πήραμε την πρωτοβουλία να συστήσουμε την «Κίνηση Πολιτών του Δήμου Θίσβης», που θα έχει σαν γενικότερο στόχο την προάσπιση της φυσικής, της πολιτιστικής και της ιστορικής μας κληρονομιάς. Δημιουργήσαμε με απλά λόγια μια κίνηση με Νομικό Πρόσωπο. Σαν βασικούς στόχους θέσαμε:

* Την προστασία της ζωής και της υγείας των κατοίκων, τη διατήρηση της ιστορίας και της παράδοσης, καθώς και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην περιοχή μας.

* Την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής μας προς όφελος της παρούσας και των επόμενων γενεών.

* Την διαφύλαξη, για τα αρχαία και νεώτερα μνημεία μας, τη τοπική αρχιτεκτονική, τις πολιτιστικές και ιστορικές αναφορές των οικισμών.

* Το μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής μας, να αξιοποιήσει τους τοπικούς πόρους με ήπιο τρόπο και να σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Σας καλούμε όλους, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και μέσα από την «Κίνηση Πολιτών του Δήμου Θίσβης» να υπερασπίσουμε από καλύτερη θέση, το περιβάλλον της περιοχής μας, την ίδια τη ζωή μας. Η καταστροφή του τόπου μας θα συνεχιστεί μέχρι τέλους, αν οι πολίτες και οι τοπικοί φορείς δεν ενεργοποιηθούν.

Το περιβάλλον του Δήμου μας δεν είναι δωρεάν σκουπιδοτενεκές για τα εργοστάσια
ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΗΜΟΥ ΘΙΣΒΗΣ
Ζητάμε άμεση σύγκλιση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Βοιωτίας.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

«ΌΤΑΝ ΕΦΥΓΑ, ΣΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΛΟΓΟ ΜΟΥ, ΕΙΠΑ, ΕΓΩ ΑΠΛΩΣ ΞΕΝΙΤΕΥΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ.»

«Θυμόμαστε μας είχε εκμυστηρευθεί, σε κάποια κάπως δύσκολη στιγμή στην διοικητική Πανεπιστημιακή του θητεία, «όταν αποφασίσω να βάλω γκολ, απλά κρατάω την μπάλα για λίγο στο πόδι μου, σκέπτομαι και σουτάρω…..Και….βάζω γκολ…»

-Εμείς οι Κομοτηναίοι το νοιώθουμε πολύ πώς ο ξενιτεμένος «Θρακιώτης» καθηγητής Γιάννης Πανούσης μας λείπει. Η φυσική του παρουσία, ο λόγος του, το χιούμορ του η κοσμοθεωρία του για την παιδεία, τη δημοκρατία, την τεκμηριωμένη ελεύθερη έκφραση της γνώμης και της σκέψης. (Σε αυτό το χρονικό διάστημα αναδείχθηκε ως «πολιτικός», ο κ. Στυλιανίδης, άλλα διδάχθηκε διαφορετικά τα εφαρμόζει).
-Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου μας, ο Αντιπρύτανης και Πρύτανης μετά, ο φίλος, ο συνομιλητής…..Τα χρόνια που έζησε στην Κομοτηνή ο ίδιος και μια παρέα Πανεπιστημιακών (Ιωάννου, Μαυριάς, Βούλγαρης, Περάκης, Κασσαβέτης, Μουρούζης, Γέροντας, …….) και μη, θαρρείς πως έδιναν άλλη πνοή στη καθημερινότητα της πόλης. Ένα ενδιαφέρον από όλους μας για πνευματική ζωή, με ενεργητικότητα, μια δράση, μια συμμετοχή στα κοινά της Θράκης. Με τον «ξενιτεμό» τους, λες και «σταμάτησε το ρολόι» του εκδημοκρατισμού της Ροδόπης!!!!!


-Τον αγαπάμε τον Γιάννη Πανούση, (αγαπούμε και σεβόμαστε όλους τους πανεπιστημιακούς της 10ετίας του ’80 που προσπάθησαν για τον εκδημοκρατισμό της Ροδόπης και της Θράκης,) και μείς πολλοί ανήκουμε στους Νωματάρχηδες και κάτω, όπως ο ίδιος λέει, δηλαδή στους απλούς ανθρώπους.
-Νοσταλγούμε τις συζητήσεις και τις κουβέντες του στο χώρο της δουλειάς και έξω απ’ αυτόν. Με ένα ποτήρι κρασί ή με τους στίχους ενός τραγουδιού.
-Στην κοσμοθεωρία του εξέχουσα θέση είχαν και έχουν πάντα, οι εργαζόμενοι, οι αγωνιστές της ζωής και όχι η εξουσία και φυσικά καμμία σχέση με τα συμφέροντα κάθε μορφής. Παραιτήθηκε από την θέση του Γενικού Γραμματέα Αποδήμου Ελληνισμού, όταν διαπίστωσε ότι για να «επιζήσει» ως δημόσιο πρόσωπο εντός του χώρου της «εκσυχρονιστικής κυβέρνησης Σημίτη», έπρεπε να «αναιρέσει» τις απόψεις του για τα δημόσια πράγματα, τα κακώς κείμενα της πολιτικής και ακαδημαϊκής ζωής!!!!!!!!
Θυμόμαστε τότε στην «μάχη» των Αλεξανδρουπολιτών για την επιλογή του χώρου ανέγερσης της Ιατρικής Σχολής και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Αποφασιστικοί, και ορθολογιστές της ίδιας ιδεολογίας ο Γιάννης Πανούσης και ο τότε αείμνηστος υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ Αντώνης Τρίτσης δίκαιοι και αντικειμενικοί, υποστηρικτές του δημόσιου συμφέροντος και της κοινωνίας «ακύρωσαν», τις προτάσεις του «χώρου» ανέγερσης του Πανεπιστημιακού Κοινωνικού Ιδρύματος, γιατί το προτεινόμενο οικόπεδο των Πασόκων θεσμικών και μη εξυπηρετούσε τα ιδιωτικά συμφέροντα της διαπλοκής, και δεν πληρούσε τους σύγχρονους όρους λειτουργικότητας, μορφολογίας και προσαρμογής στο περιβάλλον, για ένα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο!!!!!!!!
Τελικά το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο κατασκευάσθηκε, σε οικόπεδο, που είναι δωρεά της Κοινότητας Μάκρης!!!!!!

-Αυτός ο άνθρωπος που τα παιδικά του χρόνια τα περνά στους δρόμους του Κολωνού, όπου μέσα στη φτωχολογιά βιώνει τις ανθρώπινες σχέσεις και τα βάσανά της.
-«Κολωνός για τον Γιάννη Πανούση, όπως αναφέρει σε συνέντευξή του σημαίνει: Κόσμος που ζει στους δρόμους, φτωχολογιά που μαθαίνει ποδόσφαιρο στην αλάνα και που καταλαβαίνεις τις ανθρώπινες σχέσεις».
-Με προοδευτικές αριστερές ιδέες ως έφηβος-και για πάντα μετά- άριστος μαθητής στη Λεόντιο Σχολή και αργότερα στις σπουδές στη Νομική και στις Πολιτικές Επιστήμες και μετά στην Εγκληματολογία.
-Η Κομοτηνή, λέει ο ίδιος, σταθμός της ζωής του. Έμαθε πώς να χειρίζεται δύσκολες καταστάσεις, πώς να σέβεται τις ιδιαιτερότητες των άλλων.
Σε συνέντευξή του ο Γιάννης Πανούσης στην δημοσιογράφο Λίλη Μουζάκη και το μηνιαίο περιοδικό “Μαζί”, Σεπτέμβριος 2005, τεύχος 23ο, αναφέρει για την παραμονή του στη Κομοτηνή:

Επιστροφή
-«Επιστρέφει στην Ελλάδα σε ηλικία 29 ετών, το 1978. Αποκτά έναν υιό και μετά από δυο χρόνια λύνει τον γάμο του. Γίνεται δεκτός στη Νομική Σχολή Θράκης. «Όταν ανέβηκα στην Κομοτηνή, τρόμαξα. Έπαθα έναν πανικό βλέποντας μιναρέδες και φερετζέδες. Παίρνω ένα τηλέφωνο και λέω εγώ δεν κάθομαι το βράδυ, φεύγω. Τελικά έμεινα 19 χρόνια. Δεν ήθελα να φύγω. Όταν έφυγα, στον αποχαιρετιστήριο λόγο μου, είπα, εγώ απλώς ξενιτεύομαι από την Θράκη.»
Ως καθηγητής Νομικής ανέβηκε όλες τις πανεπιστημιακές βαθμίδες. Διετέλεσε Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής, Αντιπρύτανης τρεις θητείες και Πρύτανης από το 1994 έως το 1997».

Η Κομοτηνή υπήρξε ο δεύτερος σταθμός της ζωής του. Εκεί έμαθε πώς να χειρίζεται δύσκολες καταστάσεις, πώς να σέβεται την ιδιαιτερότητα του άλλου»...
-Πιστεύουμε πως και για τους Κομοτηναίους η παρουσία του Γιάννη Πανούση στην πόλη μας, υπήρξε σταθμός της ζωής μας. Αυτός ο εξαιρετικός συνδυασμός του ντόμπρου Αρκάδα και του ευέλικτου Κορίνθιου είναι το ιδιαίτερου προσόν του:
-Η αποτελεσματικότητα στην διαχείριση των πραγμάτων. Θυμόμαστε μας είχε εκμυστηρευθεί, σε κάποια κάπως δύσκολη στιγμή στην διοικητική Πανεπιστημιακή του θητεία, «όταν αποφασίσω να βάλω γκολ, απλά κρατάω την μπάλα για λίγο στο πόδι μου, σκέπτομαι και σουτάρω…..Και….βάζω γκολ…»
-Χαιρόμαστε πολύ που το Δημοτικό μας Συμβούλιο και ο Δήμαρχος Τάσος Βαβατσικλής, σε ειδική τελετή ανακήρυξαν, «Επίτιμο Δημότη Κομοτηνής» τον αγωνιστή της Δημοκρατίας καθηγητή Γιάννη Πανούση. Τυπικά «επίτιμος», αλλά ουσιαστικά δημότης του Δήμου Κομοτηναίων.
Να’ σαι πάντα καλά, γερός, και έφηβος και ασυμβίβαστος, φίλε συνδημότη μας Γιάννη Πανούση.

Emilio Salvatore-Dolores Ibaruri (Pasionaria)